köyüm..
İlk dönemeci döndüğünde ;
Çıkar olanca masumiyet ve güzelliğiyle.. Zamana meydan okuyan çehresiyle Bir başka görünür ona gelenlere.. Sanki yansımış simasına, İçinde barındırdıklarının kalbi güzelliği.. Gençlerin çehresini nurlandırır hala Unutulmuş haya pembeliği.. İlk halinden şaşmamıştır Anaların merhameti ,bebelerin masumiyeti.. Çiçeklerin kokusu ve aşıkların fazladır sevgileri.. İnsanlar onca teknolojiye inat; Hala konuşmadan anlatabilirler hissettiklerini.. Yada anlayabilirler her yürekteki serzenişi.. Öyle özgür hissederki insan kendini o küçücük yerde , Sığamayışımıza inat koca metropollere… |