GÖNÜLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın birinci gurbetten ikinci gurbete giderken seyir halinde yazdığım bir şiirimdir,
bu yüzden benim gönlümde ayrı bir yer etmiştir. elbetteki sahibine ulaşmamıştır.
Gönül ne istersin bilmem ki benden
Yeter yerden yere VURDUĞUN yeter Ayrı koydun vatanımdan ilimden Yeter yollarıma DURDUĞUN yeter Neyleyim ki gönül sevmedi canan Olmadı seninde derdine yanan Ne arayanın kaldı nede bir soran Yeter benden hesap SORDUĞUN yeter Ey Gönül seninle darıldım gayrı Derdini çekeli yoruldum gayrı Konuşmam daha da gırıldım gayrı Yeter günahıma girdiğin yeter Ozan KOMAN’ım der böyledir halım Kalmadı tutacak benim tek dalım Ben neyleyim gönül sevmedi zalım Yeter gönül beni YORDUĞUN yeter Ozan KOMAN |
Yorgunum yaralıyım ciğerim pare pare
Yolları bilinmeyen uzak diyara
Uzar giderimde YOL derler BANA
Yıllardır avnurum hep hayallerle
Avunmaz deli gönül gurbet ellerde
Aylar geçer yıllar biter,gelemem size
Kimseler tanımazda el derler BANA
Ölür giderim cenazem yanlız ve sağde
Toprağa gömerler sesiz ve gizlice
Dünya kurulduğundan bu yana BİLMECE
Çözülmeyen bilmeceyi çöz derler BANA
Bağrım yanık,gönlüme işlemiş AYRILIK
Benim GURBET elde çileler harçlık
Bağımda sonbahar,bağrımsa yanık
Sönmeyen ateşi yak derler BANA
Yıllardır GURBETTE hastayım ölsem
Yatakta ecel fermanım verse
AZRAİL gelipte halimi sorsa
Gelmeden ecelim öl derler BANA
Bilmiyorum yare varmı gidecek yolum
Yıllardır GURBETTE ecel beklerim
Bir gün olurda göçüp giderim
Geleceği belirsiz (NAZLI YARİ)cenazeme beklerim
Kusura bakmayın değerli dost,aynı yolda yürüdüğümüzü gördüm,bir şiirimi yolladım,kusura bakmayın ne olur.