Yokuşlu Yol
Oldum olası sevmemişimdir yokuşları,
Kan ter içinde bırakır, yolun sonunda seni, Bir çocuk gibi bile olsa ruhun, Yaşlanırsın, seneler geçmiş gibi olur, yol bittiğinde... İşte benimde ömrümün çoğu bu yokuşlarda geçti, Ve bu kadar yokuşun arasında ben birde bir kız sevdim, Keşke sevmez olaydım, Ne yaman sevgiymiş, Ben bir sevdim, O bin yaktı, Canım acıdı, Yere düştüm kan revan içinde, Üryandım, Kimsesizdim, Aşıktım, Ama bezmiştim, Ben hayatım boyunca hiç böyle bir yokuş çıkmamıştım... Meğersem, yokuşun sonu, musalla taşıymış, şimdi anladım... Atakan Akan |
Kutlarım.