yok olmuş biriyim
kök salan kendir tohumu gibiyim,
üzerimde stres,içimde korkak bir ruh hali, yolumda hasretlerin konakladığı han, gözümde siyah bulutların hükmettiği karlı yamaç, yatağımda acılar yosun tutmuş, küllenen satırların içinde sessizliğe ve sensizliğe çağrı, yatağına uzanmıp çirkefliklere menzillenmiş bomba gibiyim, etrafın sıkılganlığından boğuluyorum, sanki ses seda kesilmiş kulağımdan, kan çekilmiş damarımdan, iris boşalmış gözümden, kalbim kopmuş yerinden, teneşire uzanmış ölümü bekler gibiyim, bedenimi tutsak alan beyazlık var sanki ! ne sensin yanımda nede çığlığın kulağımda, bütün uzuvlarını teslim etmiş ölü gibiyim. beni bekleme artık güneşi yas tutmuş yerlerde, ben artık yok olmuş biriyim... SELAMETNUR,,, |
ben artık yok olmuş biriyim...
şiiriniz çok güzelde,renk seçiminiz iyi değil,biraz daha dikkat edin lütfen...