Kanatlarımda bir sisin ağırlığı uçamıyorum
Karabasan sanki yaşadıklarım,
Yalan denizlerinde yüzemiyorum.
Bela gözlerine hapisim,saplandım istemeden.
Kör düğümlere bağlandım çözülmesini istemedin,
Bitti dedin duymadım içimde kara bir kahpeydin.

Uzaklarda bir köşede yuvalandım gözyaşlarımla,
Bir şey var orda beni yalnız koymuyor
Alda git ona alışamadım günlerim beni kovalasada.
Saçma değilmi içinden gülersin şımarıklığınla,
Evet aptalım belki ne biliyim.
Yalnız kulağına küpe eyle
Ucuz olmayı aptallığa yeğlerim her daim.

Hergün yazıyorum içimdeki kahpeyi çıplaklığıyla
Utanıyor kalem,kağıt ağlıyor beyazlığınla.
Rahatlıyorum kimselere anlatamazken kaderimi.
Aşk insalar için değilmiydi benimki nerde göster kendini.
Yalnızlığıma ağlıyorum içimdeki zehrinle
Dön demicem ne yüzle geliceksin ki.

Yazık ediyorum biliyorum geleceğimi,
Usanıyorum artık bakamıyorum karşımdaki beni.
Suretim çökmüş,yirmibeş değilim yetmişindeyim sanki
Göreceğimde varsa sevgi denilen büyülü masalı.
Birdaha sen çıkma karşıma,tokatımı yersin okkasıyla...