MAİ
Bilinmeyen zamanlarda
Bilinmeyen bir aşk öldü Yaşlı mekanlarda. … Eros’un okuydu saplanan psykhe’nin kalbine Eli kanlı hera’ya kin kaldı artık Ve kan damladı tüm masum aşklara Yer gök kızıl şimdi Yer gök kanar bulutlarda Ve Kızıl bir ırmak akar aşağılarda. … Şimdi kan damlamış aşklar yaşıyoruz karanlıklarda Mai umutlar taşıyoruz sönmüş yüreklerimize … Islandığım kırkikindi yağmurlarında Silüetim dolaşır damlalar arasında bulanık hayaller gibi Silikleşir matem arası gülüşlerim Yorgunluklarda … Ey aşk! Sen nerdesin? Yüreğim dağılıyor buhurdanlıklarda. Duman gibi. … Kirli islenmiş duvara yazılıyor adım kara bir kalemle Halâ yoksun… Bıraktım kendimi kuytu karanlıklara Dökülüyorum adım adım çökmekteyim Matemi bitmiş gecelerden sabahlara Ki halâ bir hikayesin Adın geçmiyor artık sessizce dinlediğim ağızlarda Kim bu diyen yok ey hera Unut sen de kin’ini Çek kanlı ellerini psykhe’nin üzerinden … Heyhat… Suya düştü tüm hayallerim Gözlerimden … Zaten umut da yoktu Gecenin nedametinden … Şimdi.. Bitti her şey Sustur eski masalların sesini duyulmasın ağlamaları Bil ki eros hiç yaşamadı ve hera yoktu Sahteydi psykhe’nin gözyaşları Hüseyin AKOVALI Mai--Eskimiş Eros- Mitolojide aşk tansırı Psykhe(Ruh) Erosun sevgili Hera-(Juno)-Evlilik kraliçesi-Kıskançlığıyla ünlüdür. |
Gecenin nedametinden
"yalnızlar için saçma sapandır kelimeler ..." demiştim.
inanmamış mıydın şair !
düşler düş tükce şakaklarımızdan
kalabalıklaşır yalnızlar sokağı
içilir gecenin nedameti...sessizce...