YALNIZLIKYalnızlığım taşıyor yüreğimden, Kanıma karışıyor. Ellerime doğru ilerliyor sinsice; Bitene kadar gezdirmek istiyor kalemi ellerim Olanları korkuyla izleyen kağıt üzerinde. Ardından ayaklarıma kadar iniyor yalnızlık; Koşmak istiyorum Gölgem yorulup yarı yolda kalana dek. Olmuyor... Sonunda beynimde yalnızlık; Bir hüzün duvarına çarpıyor, Bir şiire takılıyor, Ama bir türlü çıkamıyor dışarı. Gözlerime kadar ilerleyip İnsanları izliyor iki küçük pencereden Ve geri kaçıyor korkup, Göz yaşlarıma karışıp Akmıyor... |