Manilerden bir demet
Yar yüz bana yüz bana
O yar vermez yüz bana Zaten sevda yaram var Seninki de yüz bana. Yar yaz bana yaz bana İlkbahar yaz kış bana Bu yıl yazan olmadı Gelen sene yaz bana. Buda yar buda beni Al hançer buda beni Ataşa nara yaktı Köz kimi bu da beni. Az gülen yar gülen az Bülbül eder güle naz Yürek yakan sevdayla Ağlayan çok gülen az. Yar neyler beni neyler Al yanak beni neyler Zaten sinem yaralı Ok deyse beni neyler. Kaşına yar kaşına Sürme çekmiş kaşına Seni bana vermeyen Uyuz ola kaşına. Yar bu dağlar bu dağlar Öz sinemi yar dağlar İsterem yare gidem Yol vermiyor bu dağlar. Yar menem bahtım kara Kalmışam kışa kara Gör hele halım neçe Gülüyor yanıkara. Yar işi ne işi ne Git başımdan işine Yok ise gönlü sende Kapınızda işi ne. Gözden ırak yar gözden Yaş gelir akar gözden Sarılıp öpemmedim Al yanak kara gözden. Yanana bak yanana Sen derdine yan ana Mevlam sabırlar versin Aşk oduyla yanana. Akşamdan yar akşamdan Pembe köşkte ak şamdan Hanım beye yüz vermez Kaşın çatmış akşamdan. Derinde yar derinde Kederim var derinde Sayamadım bin ben var Gül kokulu derinde. |
VE ZAMAN ZAMANDA YAZARIM
GÜMEZEM
GÜLÂB İÇKİM GÜL MEZEM
DÜŞMÜŞEM YAR DERDİNE
KAN AĞLARAM GÜLMEZEM
DEDİM BENDE
GÜZELDİ SELAMLAR ŞAİR
GÜLÂB: (GÜLSUYU)