BEKLEMİYORUM SENİbeklemiyorum artık ne bir ses, nefes senden saldım duygularımı suların akışına... sen ki her bahar ayrı açan çiçektin en çok sevdiğim pembe renkte lale ydin hatırlasanda bazı bazı arama sorma sakın kanatma, kanatma acıyan yüreğimi alıştım yokluğuna aramıyorum seni sende arama sorma beni sensizde atıyor bu kalp gülüyor, konuşuyorum gene eskisi gibi huzuru istiyorum dizesin şiirimde bir renksin tuvalimde nağmesin şarkımda nefessin yüreğimde dönmem geri bakamam. uzaklara bakan bu gözler senin tüm renginle dolu dolu olsa da çok uzaklarda sensiz olmak zorunda çok uzaklarda çok uzaklarda sensiz olmak zorunda. nilkurt |
beklemiyorum artık seni....
"Yasamayi deniyorum sensiz...
Unutmanin zor oldugunu bile bile... Beni sevmediginin farkinda, bir ömür gecirdiginin gerekcesiyle... Yüregimdeki, icimdeki isyani susturmaya calisarak...
Bir masal misali siliyorum seni düsüncelerimden... Hayalin gölgem gibi pesimdeyken, ben geceleri yasakladim kendime. Zaman gün isiklariyla baslayip bitiyor benim icin...
Rüzgara saldim maziyi, alevlere verdim yüregimi.. Tipki ömrümü yoluna verdigim gibi... Ama bu sefer baska bir amac icin: sensizlik icin yapiyorum bunu...
Aklimdan her gecisinde yüregimin burkulmasina katlanarak, ismin her anildiginda duymamazliktan gelerek... Sanki seninle hic olmamisim gibi devam ediyorum...
Siirlerime düsman oldum, yazmiyorum artik. Bütün hislerimi, hayallerimi, düslerimi bir cöl yalnizligina mahkum ettim. Susuz birak onlari. Belki biraz akillanirim...
*Yasaniyorum sensiz...
Yüregimdeki acilarla, aldigim yaralarla, dayanmaya zamansiz gidisinle; alismaya çalisiyorum bu hayatta. Belki caresiz, belki acizim ama basim bir KARDELEN gibi dik ve ayakta olarak...."