BEKLE İSTANBUL.Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ankaray ı seviyorum.İstanbul a dönüşü olduğu için.
Söze gelir mi bu hal?
Anlatır mı mısralar? Kaynatır ruhumu Cehennem misali, Bu yangın nerden yar? Aşk söze gelir mi? Anlatır mı mısralar? Bir vuslatsız hicran Yakar içimi, En uzağı neresi bu şehrin Söylesenize dostlar, Bana da kucak açar mı? Bu koca kabristan, Acının yanıbaşındayım, Hiç ses yok ki senden, Bir seher yeli, Alsın beni benden, Bir kabustu der uyanırım uykulardan, AH.. YAR bıktım desem candan, Bir pay alır mı ruhun? Bu dinmez feryaddan, OY!. kederim, can havlim, Son nefeste de olsa, Yine gel derim, Neden sana dair herşey, Öylece sende yar? Neden adın her anıldığında, Bir kuş çırpınır ruhumda? Neden bilmem ki; Hep cevapsız sorular? Susma! gül yüzlü şehir, Birşey söyle, Yoksa sende mi yer açmassın sinende? Razıyım ben ağlasam da, Sen beni suskunluğunda bekle. |
Kalbimdeki sevdayı yollarına sakladım
Yok saydım varlığını, ismini yasakladım
.......Artık seni düşünmek kırgın yüreğime zul
.......Son umut da terk etti, gidiyorum İstanbul
demiştim bir şirimde bende.
İstanbul; şairlere ilham kaynağı, biten aşikların mezar taşı, yeşeren umutların ilk gözyaşı.
İstanbul'a dair ne söylense yetersiz kalır.
Tebrikler efendim. Yüreğinize sağlık.