GÜLÜMSE.
Dönerim demiştin cemre düşmeden toprağa
Hoyrat esen fırtına attığında uzaklara Hani sessiz sedasız giderken Yeminler etmişti kalbim Bu zamansız hicrana Şimdi kuşlar söylerken bahar şarkılarını Taşıdım muska gibi boynumda emanetini Dön diyemeyen sevgilinin Gitme diyen bakışını Nakşeder gözlerin her baktığında bana Ben kaybolurken sesinin ılık meltemlerinde Ağlarken ömrüm, sen son kez gülümse Bırak ölümde beka bulsun kainat Her şey bir bir gitse de Ne olur SEN GİTME. |