Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir. YAHYA B. MUAZ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
SÜRGÜN
Argosun Gözleri
0,0 / 0 kişi ·2 beğenme · 3 yorum · 1365 okunma
 SÜRGÜN
Bir ayrılığın ilk zamanlarıydı
Yağmur yeni yağmıştı sen gittiğinde Ağaç dallarından sarkıyordu yıldız ışıltısı, Akasya kokusunda geçiyordu gülüşün. Yağmalanan uykularımda güvercinler terk ediyordu tenimi bir bir. Cebimde silik okunamayan adreslerle gezinirken, Çıkmaz sokaklar dolanıyordu ayaklarıma. Sensizliğin uğultusunda sürüyordum izini, Tüm zamanlar sızlıyordu yokluğunda. Rutubetin vurduğu yıkık bir duvardı yalnızlığım, Yankılanıyordu tekinsiz intiharlarda. Aynamdın sen Baktığımda beni bana gösteren… Memleketimdin sen Yüzümü göğsüne bastırdığımda kendimi bulduğum… Şiirimdin sen Her mısrasını ruhumdan çalan… Uçurtmamdın sen Gökyüzünü maviliğini yüreğime dolduran… Şimdi sürgünüm… Kendimden… Vatanımdan… Ve GÖKYÜZÜNDEN… RESİM PANDORA 2000 ( APOLLON TAPINAĞI) |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SÜRGÜN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Onatça
30 Eylül 2009 Çarşamba 23:46:38
Argosun Gözlerihayat bizim bize olan yokuşmuz değil mi...
teşekkür ederim içten yorumunuz için...
teşekkür ederim içten yorumunuz için...
Cevap Yaz
Bernaca
30 Eylül 2009 Çarşamba 23:12:03
Koptum gittim bir anda şiirle birlikte sürgünlüğün esaretinde...
Ve gökyüzü
Ve vatan...
Ama şair en çok da kendinden sürgün hayattan...
Müthişti...
Yüreğimin kal geldiği yerdeyim...
Bernaca Sevgilerimle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Ve gökyüzü
Ve vatan...
Ama şair en çok da kendinden sürgün hayattan...
Müthişti...
Yüreğimin kal geldiği yerdeyim...
Bernaca Sevgilerimle...
şairin ruhu bulamaz vatanını...
yer üstünde yer değiştirir...
ne kentler...
ne insanlar...
bulamaz ruhuna uygun bir vatan...
çünkü bilir bu sürgün aşık olduğu sevgilinin kollarında son bulur...
yer üstünde yer değiştirir...
ne kentler...
ne insanlar...
bulamaz ruhuna uygun bir vatan...
çünkü bilir bu sürgün aşık olduğu sevgilinin kollarında son bulur...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 30.9.2009 21:26:39
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1365
Yorum
: 3 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
Şimdi sürgünüm…
Kendimden…
Vatanımdan…
Ve
GÖKYÜZÜNDEN…
-------------------------------------------
...S Ü R G Ü N......
SENİ YAĞAN YAĞMURLAR...
YILDIZ IŞILTILARI...
AKASYA KOKULU GÜLÜŞLER...
TENİNİ TERK EDEN GÜVERCİNLER...
OKUNMAYAN ADRESLER...
ÇIKMAZ SOKAKLAR...
SENSİZLİĞİN UĞULTUSU...
SIZLAYAN YOKLUKLAR...
YALNIZLIĞIN YIKIK DUVARLARI...
VE TEKİNSİZ İNTİHARLAR.....
HEP BİRLİK DE,
HER ŞEY SENDEN UZAKLAŞIYORDU ASLINDA
HER ŞEY İŞTE !...
OYSA SEN YERLİ YERİNDE
AKSİNE,
ONLAR SENDEN "SÜRGÜNDE !..."
ULAŞAMIYORDUN ONLARIN ELLERİNE
MAHRUMDUN KENDİ GÖKYÜZÜNE !.....
-----------------------------------------------
GÜZELDİ RUHUNUZDAN ESEN ŞİİR DE
TEBRİKLERİMLE !!!!!.....