BEYAZ VE SİYAH
Sevgileri kar gibiydi
Onun gibi beyaz ve temiz Bir o kadar da vazgeçilmezdi Kaplamıştı beyaz bir örtü gibi Hiçbir renk kabulleri değildi İstemiyorlardı hiçbir rengi Sadece beyaz gül kanarsa bir gün Kırmızıyı kabul edeceklerdi o gün Sonra ters giden bir şeyler oldu Beyaz gül ,kan fışkırıyordu Beyaz aşklarını kaybettiler Çünkü beyaz gül, siyah kan akıyordu. Özlem Şahin |
Fersah fersah hüzün tohumları kokuyor şiirde amma şiirin içeriğinde....)))
Vaveyla etmiş cümleler; velakin içlerde....Sonsuz sinelerde.....
Tebriklerim gönül güzelliğinize ve de şiirinize....
Selam ve Muhabbetlerimle ....Esenlikle....