KIRLENT ALTI ŞİİRLER...ESKİ USULÜ PAYLAŞMAYA DEVAM.




Kertenkele dilinde, sokak şarkıları dinledim.
Bin yaşında, renkleri göremezdi yorgun gözlerim.
Meymenetsiz suratlı adamlar âşık atarken zulalarda,
ruhumu anarşist heveslerle besledim.
Ah… Beni böyle,
çemen kokulu mahallede doğurmayacaktın.
Sana bu nedenle sitemkârım anne.

Sen ununa hiç toz kaçırtmazdın
Yine de bak
açılan her hamur patatesli börek olmuyormuş.
Benden sahanda yumurta bile olmadı Anne.

Hem haminnemin kırmızı kiremitlerini kıran da bendim.
Belki sen de hak vereceksin
deli Emine’ nin dut ağacına, ancak damdan erişebilirdim.


Unununa toz kaçıran kadınlar sevdim…
Yine de bak
püsküllü koca bir yalan,
adam oldu diyorlar benim için.
Yüz katır yükü kan yüklüdür de yüreğim,
ben sadece kansızlığın neferi olabildim anne.




7 Nisan 2008
Memleketim.