düşüyor musun başka gözlere...giriyor musun başka yüreklere...cümle kurmaların ,artık başkalarına mı...aşkın,iki kişilik olduğunu ilan edercesine bir feryat,sitem ve hüzün yağmuru altındayız...yürek,"gözden ırak olanın,gönülden de ırak olabileceğini"asla kabul etmiyor...hasret ve vefa ,zirve yapmış,yüreğin en baş köşesinde...

bitti der de,nice parantezler içinde,yorum yapar şu yürek...tek kelime saltanatı ile herşeyin bittiğini dilimizle söylesek de,o,aslında kulağa gider...asıl,yüreğin içinden taşanlardır ki,yürekten taşan,yüreğe gider...şairemiz,her ne kadar,bitti dediyse dil diyerek,aslında yüreğin alevler içinde olduğunu ve bitmediğini ima ediyor,hepimizin yaşanmışlıkları adına...

yürek,sevdalının,başka kollarda ve gözlerde olabileceğini dillendirip,kıskançlık tufanına tutulur...o,her anı cihana değer gün ve saatlerin yerini,şimdi artık hasret,pişmanlık,hüzün doldurup,bizi yakmaktadır...şairemiz,ikimize dair olan bu sevdanın içini,tüm noktalama işaretleri ile doldursam da,sorularım,yeşil başlı turnalar gibi bana dönmekte,diye hepimiz adına fgeryat etmektedir...ve,asla nokta konulamamaktadır...şairemiz,noktalama işaretlerinin,şiir ve sevda dilindeki imgelenişinden ustaca yararlanıyor...malumdur ki,son nokta,son cümleden sonra konur ki,şaire de,bitiremedim,bitmedi ve cümlelerim devam ediyor diye sesleniyor avaz avaz...bilesin ha,deyip,mesaj gönderiyor sevdasına...ve,hep böyle olur değil mi...çünkü sevenler,hala sevgili de ondan ötürü...

tebriklerim,yaşanmış sevdaların genel psikolojisini analiz edip,mısralara bu ruh halini ustaca sindirmenize ve bir melodi tadında,bizlerle paylaşmanızdaki içtenliğinizedir...selamlarımla...