Ben Sende Bir Beyaz Gül Bir de Denizim
Aşk zincirine vurılmuş özgürlüğün
mağrur kudretinde gizlenen sevgili yumruklarına hapsettiğin denizim heybetli sevdanın kor alevli derinliğinde seninim bir beyaz gül açan gülüşlerinde yaprağı tuzlu bir yeşil ,siyah gözlerinde bana kendini benzetirsin bana seni bana gülüşlerini benzetirsin bana beyaz gülüm dersin hüzün dilenen aşk maskesi gecede yüzen gece bir deniz seher renginde.... dalgaların kayalarda iniltisi bakışların umutlarını oyalayan acı sessiz sonsuzluğun eteklerinden topladığım tarlasında kırmızıya yeni saçılmış bir gelincik şafakla ağaran yüzünde gözlerine yazıldığım şiirinim poyrazla kanatları kırılan martılar mısralarında koca bir adam bir mahşer kalabalığında gizleniyorsun bir derya kum’a "Deniz" yazıyorsun her soluğun şiir kokuyor iyotlu bir mavide her şiirde kendini kıskanıyorsun dilinde bir ipekle her sahile vuran denizde siliniyorum parmaklarının arasında bir mum ışığı hüzün saçıyor aşkının ezasını kalem biliyor dağlar biliyor taşlar biliyor şiir biliyor şair biliyor O kim ...esrarındayım nemli kirpiklerinde benim gözyaşlarım benim sesim dudaklarına mıhlanan benim kokum teninde can çekişiyor hayaller ateşimde ben ol istiyorsun benim ol istiyorsun sonsuzlukta bir nokta vakit o vakit benimsin //..kırılmış aynalar bak artık beni gösteriyorlar kundaklanmış çaresizlikler artık son bulsun...// |
ve dinledim
sağlıcaakla kalın