"""Meşin Gibiydi Elleri

Zaman, akşama akarken;
Bir öğle üzeri…
Fırça sallarken,
Titriyordu;
Meşin gibiydi elleri…

Elinden düşen fırça,
Çamura bulanıyordu…
Soğuk bakmıyordu yaşa,
Gözleri sulanıyordu…

Çamurlu fırça,
Sürülürse pabuca,
Onu da çamurlardı…

Çocuk bunu biliyordu;
Önce paçasında,
Sonra mintanında,
Fırçayı siliyordu;
Ayakkabıya sürmeden,
Üstünde deniyordu…

Bana bakınıyordu,
Ürkek-ürkek;
Benden sakınıyordu,
Bu küçük erkek…


Fırçasını sandığına bırakıp,
Bazen dinleniyordu…
Dinlenirken, hohlayıp nefesiyle,
Isıtmayı deniyordu,
Titreyen ellerini…
Soğuğu yenmek istiyordu…

Gömleği soluk, renksiz…
Asıl rengini tesbit,
Çözülmesi imkansız;
Bir bilmeceydi sanki,
Zannederdin mintansız…

Yer-yer eti görünüyordu…
Ceket, kazak ne arar …?
Atletsiz giyiniyordu…

Pantolon öyle bol ki,
Onun olmadığı belli…
Beli bir çocuk daha,
Alırdı rahatça belki…

Giyinmeyip ne yapsın…?
Don-gömlek gezilmiyordu…

Çorap da, ayağı da ıslak …
Ayakkabısı, ki hemen,
Anlaşılabilirdi, kendi,
Parasıyla alınabilen,
Tek eşya o idi…

Lastikti ayakkabısı…
Erimiş ki o kadar,
Yoktu tabanı arkası…
Görenler terlik sanar…

Öyle ki şimdi durum,
O’nun yaşındaki çocuğa,
İnan ciddi söylüyorum,
Kıyafet beğendiremezsin ha…!

Zaman esir olmuş modaya,
Zengini-fakiri aynı tutkuya,
Bağlanmak zorunda ne yazık,
Razı değilse eğer kınanmaya…

Fakat midesi boş olabilir…
Güzel giyinmek için insan,
Bir şık giyimli berduş olabilir…
Etrafına bak inanmıyorsan…

Gavurun icadıydı bu…!
Asrın icabıydı bu…!
Türk’ün hicabıydı bu…!
Lakin, laf anlatamazdın…

Ezen devam etmek için ezmeye,
İnsanları tüketmeye alıştırmalıydı…
Gitgide düşürerek; eğlenmeye, gezmeye,
Milli törelerden uzaklaştırmalıydı…!


“Hadi para harcayalım…”
Dillerde sakız olmalıydı…
“Acep nere harcayalım…? ”
Düşüncesiyle dolmalıydı…

Yolu-yordamı vardı bunun…
Moda gösterileri, bale geceleri,
Defilelerle kreasyonlar, o’nun;
Araçlarıydı, vardı daha niceleri…

Memur diktirmeliydi takımı,
Ne var, gitsin di maaşın yarımı..!
Bunlar sanki beyimin arı mı…?

Üç ay sonra ödemeden borcunu,
Yenisi dikilmeliydi, moda, zorunu,
Gösterip, almalıydı haracını…

Değil dış giyimi kişinin,
İç çamaşırları bile dişinin,
Sahasıydı modanın; eşinin,
Sıkıp boğazını aldırmalıydı o’da…

Gel sen bunları Türk yerine ko da;
Onları da bizden say, olur mu…?
Boğmalı icat edenleri bir kaşık suda…!

Ben dalmışken düşünceye,
Hüzünlüyken inceden-inceye,
Fırçayı tıkırdattı çocuk;
İşini bitirmişti çabuk…
Saati sordu bana,
Baktım, söyledim…
Aklıma geldi sonra,
Gel yemek yiyelim,
Beraberce dedim…

Parladı gözleri birden;
Fakat gururu üstündü…
Sağ ol abi, derken;
Çok adamdan üstündü…!

Gelmesi için direttim;
Boya sandığını emanet,
Bıraktı yanına seyrettim…
Düştü önüme nihayet…

Erdal SAYIL"""

EVET TOPLUMSAL BİR DIRAM YÜREĞİNE SAĞLIK

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına


cok guzel misralar yazan kalmenize yüreyinize saglik daim olsun insallah saygilar...

hocam yanlışlıkla sayfanıza girdim bu şiirinize daha önce yorum yapmıştım
yine tebrik eder çalışmalarınızda başarılar dilerim selamlar

ahmet sivri tarafından 10/12/2009 12:06:02 PM zamanında düzenlenmiştir.

Öylesine hasbi haldeydi ki kendisi ile
Unutmuştu tüm dünyayı
Yağmur damlalarıyla geldi kendine
Omzuna taktı boya çantasını
Yorgun adımlarla yürüdü fırına
Bir somun ekmek aldı boyalı ellerine
Üstünde yırtılmış abası
Koşmuyor uçuyordu çocuksu adımları
Yavaşlasa ıslatacak yağmur
Tenini değil elindeki bir somun ekmeği
Sakladı yırtık abasının altına
Suya katık olacak ekmeği

Manzum bir şekilde olayı an be an tahli edişiniz ve yorumunuz çok kuvvetli..

yüreğinize sağlık..

(

Şiirinizi içim burkularak -geç te olsa- okudum. Türkiye'nin ve -devlet babanın- gerçek yüzünü bir kez daha yaşadım dizelerinizde.

Fazla söze gerek yok aslında. Devletin yanlışları ve eksikleri varsa da;

"Doğurmak değildir,
bakıp büyütmektir analık..."

Saygıyla selamlar merSİNop'dan...

Saygı değer Türkan hanım;

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına


Şiirinizi okurken geçmişte yazmış olduğum UMUDA YOLCULUK adlı hikayem aklıma geldi...

Kış ortasın mahsum bir çoçuk, üşüyen elleri soğuktan titriyor boynuda kendinden ağır bir boya sandığı, umuda çıkmış ekmek kavgası için yapa yalnız..Ahh şu yoksulluk yokmu yaşıtlaı okula giderken umut okul bahçesi önünde onları seyridiyor yaşlı gözlerle..Hani diyor benimde sırtımda şu sandık değil çamtam olsaydı elimde fırca değil kalem olsaydı, ellerim boya değil mürekkep olsaydı ahhh keşke...
Diye devam eden bir öyküydü beni yıllar öncesine taşıyan ve bu şiiri yazan yüreğe teşekkür ediyorum.

Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Erzurum'dan saygılar bırakıyorum sayfanıza.

Tebrik ediyor başarınızın daim olması dileklerimle birlikte sayfanıza geldim. Kaleminiz her daim kudretli, İlhamınız eksilmesin diyorum.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun

Bu içten dizeleri Yazan yüreğin Kalemi daim olsun..Mutluluk yüreginizden tebessüm yüzünüzden asla eksik olmasın...
Sezai Binici/umut_adam/Erzurum..
Saygılarımla

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

DUYGU DOLU ANLAR YAŞADIM BU ŞİİRİ OKURKEN.BOYACI ÇOCUK GİBİ NİCE SAHİPSİZ ÇOCUKLAR GELDİ AKLIMA.YÜREĞİM SIZLADI.DEDİĞİNİZ GİBİ DOĞURAN DEĞİL BÜYÜTEN ANADIR.ÇOCUKLARIMIZA SAHİP ÇIKALIM.ELİMİZDEN GELİYORSA BAŞKA ÇOCUKLARA DA...BİR DAMLA GÖZYAŞI BIRAKIYORUM SAYFANIZA VE SİZİ TEBRİK EDİYORUM.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Türkan DİNÇER
00:35
( Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık

çok çok güzel br şiirdi, çocuklarımızın içinde bulunduğu sosyal durumu da çok güzel yansıtmış şiiriniz, teşekkürler, tebrikler, sevgi ve saygımla,selamlar...

duyarli yüreginden öpüyoum icim burkuldu yüregim sizladi
kelimeler dizildi bogazima ne denirki yürek yazmis siir demis diyecegini
sevgiler saygilar.

Hüzünlüydü,hayatın yaşanan gerçekleri...Sokak çocukları ve çalışmak zorunda olan nice çocuk..Çocukluklarını bile yaşayamadan ekmek davası peşindeler,ya da zorla çalıştırılıyorlar..Duyarlı yüreğinizi kutluyorum..ESRA

Sevgili Selda Bağcan'ın söylediği bir şarkı var severek ve bir o kadar da üzülerek dinlediğm;

Dört Köşe Bir Sandığım Ben
Üstümde Aynalar Boyalar Var
On Yaşında Bir Çocuk
Taşır Beni Yarım Gün
En Az On Kiloyum Ben
Boyum Onunkinden Büyük
Çocuk Okula Da Gider
Boyam Çıkmaz Ellerinde
Utanır Arkadaşlarından Çocuk
Bu Saklar Ellerini
Rüyalarında Yıkanır
Yıkanır Hep Yıkanır
Söyleyemez Ellerinin Kırıltancını Çocuk
Eğer Onu Büyükleri De
Duysaydı Benim Kadar
Bu Dünyada Çocuklar Ellerinden
Utanmazlar
..............................

Sevgilerim çokça Türkan...

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

En derin yaralarımızdan birine parmak basmışsınız. Okuyup ta vicdanı kanamayan insanlığını sorguya çeksin..

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına
-----------------------------
çocuk....
saf ve savunmasız ...
duyarlı yüreğinden hüzünle akmış sayfana usta kaleminden ellerine sağlık kalemin kırılmazsın

Merhaba Sevgili dost

Toplumsal ve sosyal içerikli mükemmel bir eserdi.
Duyarlı, içten ve güzel bir yüreğe sahip olan dosta
sevgilerimle...

Hazan62

SİZİN KALEMÖİNİZDEKİ ANNE KOKUSUNUI VE İNSAN KOKUSUNU HEP SEVMİŞİMDİR DEĞERLİ KALEM...

TEŞEKKÜRLER YİNE...

SEVGİYLE...

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Saygıdeğer Türkan ablam
her şiirine o duyarlı yüreğin mutlaka yansıyor
takdir ederim
saygı ve selam ile

inanin çok etkilendim...
siirin içinde kaldi yüregim...

utandim...

duygu dolu.. yasayan, yasatan kelimelerinizi
sardim gönlüme , dostça, sevgiyle kucakliyorum...
tekrar tekrar gelecegim okumak için sayfaniza

muhtesemdi ! muhtesem...

tesekkürler..


yazan yüreginiz hep sevgiyle var olsun daima...

selam ile...

........

bu duygu dolu şiire kesinlik le yorum yapılmaz
sadece aglanılır
bende oturdum aglıyorum efendim
kutlarım sizi,

hocan yıne tek kelimeyle harıkasınız toplumun bır yarasını daha işlemişsiniz
tebrik ederim yazan kaleminizi yüreğine sağlık kutlarım .
sevgı ve saygılarımla...

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

kaç kez gelip şiirinizi okuduysam da yorum yazamadım şiire...elim varmadı,yüreğim acılara durdu..içimi acıttı şiiriniz çok ve tıkanıp kalıyorum..duyarlı yüreğinize yüreğimden sevgilerim..kaleminiz daim olsun...

İşte Ülkemiz gerçeklerinden biri daha, çıkıvermiş kaleminizden. Başka sayfalarda da rastladım size. Benim gibi aynı duyarlılıkta olduğunuzu görüyorum.Sayfama da hoşgeldiniz. Hoşgeldiniz Gönül sayfama da. Yaşamın burukluklarını hep sergileyelim ki, yürekler hissetsin. Ama bu sitede zaten, hep hisseden yürekler var. Sevgimi sunuyorum.

Susuyorum...
kelimeler düğümlendi boğazıma
kutlarım

duyarlı yüreğinizi kutluyorum dostum hayatın gerçeklerı bi anlamda sevgıler size

güzel şiir di efendim
tbrk ediyorum
daha güzellerine inşallah

Bir an tek tek açtı parmaklarını
Baktı avuçlarına “gelecek nerde” dedi
Görünmez bir hayale
Sonra kirli elleri ile dokundu gözlerine
“Bunlar mı görecek güzeli ”
Dudaklarının arasından çıkarttı dilini
“ Bu mu söyleyecek sevgiyi “
Solunda atan yüreğine koydu elini
Kalp atışını dinledi
” Bu mu yenecek zorlukları”
Ve gerçeği gördüğünde
Bir kez daha burkuldu yüreği



Kutluyorum....
Gönlünüz şen olsun....

sevgili arkadaşım bir lokma helal ekmeğin nekadar kutsal oldunu anladım şiirinizden tebrikler saygılar.

Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

kesinlikle çok doğru doğurmak değil bakıp büyütmektir Analık sevgiler kocaman yüreğine...

Yağmur gibi akıyordu yaşlar
O çocuksu ve masumca bakan gözlerinden
Boyadan simsiyah olmuştu minicik elleri
Fırça tutan parmakları eğilmişti bir yana
Acı ve hüzün okunuyordu yemyeşil gözlerinden
Bir lokma ekmek alabilmekti hayat ile yarışı

Kendi çocukluğumu buldum şiirinde şiir dostu...
Boyacı çocuk olmuştum çocukken,
sucu olmuştum,
simitçi de olmuştum o zamanlar
evime destek olmak
ve okul masrafımı karşılamak adına
küçük bir emekçiydim çocukken...

ama şimdiki çocuklar benim kadar şanslı değiller
çünkü benim çocukluğumda ülkem yarı feodal bir ülkeydi
kapitalizm etkisini tam göstermemişti ve çarkları bu kadar büyük yıkımlara yol açmıyordu...
O zamanla kıyaslıyorum da yaşamı şimdiki çocuklara daha bir acı ile bakıyorum daha bir yanıyorum
Yıkılası kahrolası Kapitalizmin daha büyük bir sömürü ve tüketim yönetimi ve bir yıkım yönetimi olduğunu artık anlasın insanlar çocuklar okullarına gidip okusunlar,
okuduklarına değsin ve istedikleri meslekte iş bulacakları bir ülkede yaşasınlar hayallerimiz gerçekleşecek mi bilemiyorum...Duyarlı yüreğine ve kalemine sağlık diyor saygı ve sevgilerimi sunuyorum Ankara'dan...

Evet malesef hayat acımasız boyacı çocuk gibi daha
niceleri var kaderleri aynı kimi bir kaldırımda yok olup gider kimi
sarhoş bir şoförün araıcına kurban gider kimi üç kuruş harçlığı için
bir izbe köşede ruhunu bedeninden ayırır şiir çok hoş maalesef
hayatın acımasız gerçeği
Bir güle kavuşmak için koşanlar
bilmezlermi ki ayaklarının
altında binlerce papatyayı
ezdiklerini bir güle sahip olmak
için
işte satır aralarında bunu gördüm
tebrikler şiirin şairesi

Başındaki fes savruldu uçtu uzak bir köşeye
Serildi upuzun sapsarı saçları taş betonlara
Açık kaldı kapanmadı yem yeşil gözleri
Binlerce kirli ayak basıp geçti yerde yatan bedene
Sevgisiz binlerce göz dolaştı
Yırtık pantolonundan görünen teninde
Kimi ağızlardan aktı salyalar
Kimi gözlerde çaktı volkanlar
Kimi yenik düştü arsız nefsine
Giderdi arzularını cansız bedeninde

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına
____________________________
ekmek parası için o acı hayat yaşanıyor
ve hayatlar hüsranla sona eriyor

halbuki ekmek paramız var
ama ekmek paramızla

havan topu barut silah alıyor ?

güzel yüreğe saygı

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

- Şiirde özveri ile doğruları yazan mısralarınızı okumak güzeldi
Saygılarımla

Boyacı Çocuk

Yağmur gibi akıyordu yaşlar
O çocuksu ve masumca bakan gözlerinden
Boyadan simsiyah olmuştu minicik elleri
Fırça tutan parmakları eğilmişti bir yana
Acı ve hüzün okunuyordu yemyeşil gözlerinden
Bir lokma ekmek alabilmekti hayat ile yarışı

Kimse bilmiyordu bu çocuğun kim olduğunu
Kimse de merak etmiyordu
Bu yaşında sırtında neden boya kutusu

DİZELERİN ÇOK GÜZEL KUTLARIM ŞEN VE ESEN KALIN

Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık) ............kesinlikle katılıyorum canım sana...

on tane doğursaydım bir tane büyütseydim bir evladım var derdim...

çok söylenecek sözüm var ama sustum...:((

esir aldı gözyaşlarım, tebriklerimi bıraktım sayfana...sevgilerimle beraber

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına


Ne yazabilirim ki söyleneçekler söylenmiş çok duygulandım agladım bir an şiiri yaşadım neden mi?bende yetimim:( tebrikler

O koştukça,
Devleşti sokak lambaları
Ağırlaştı kaldırım taşları minik bedeninde
Ha bire yağıyordu yağmur
Bardaktan boşanırcasına
Dev adam oldu gökdelenler, geldi üstüne
Bir sıkımlık bedeni kaldı korku içinde
Bağırdı gecenin karanlığında
Çıkmadı sesi takıldı boğazına

Öykü tadinda, okuyucuyu sariveren güzel misralariniza ve duyarli yüreginize...Tebrikler...

Kimlerinin yedığı önünde yemediği arkasında kimleri sıcak yuvasında kimleri çocukları 1 yılda harcadığını bir saatte harcar ama o boyacı çocuk kadar mutlu ve huzurlu olamayabilir. Kimi çocuk bir sütlü şekerden mutlu olur ama bazıları pastaya kremaya burun kıvırır onun için doyuma ulaşıp doyumsuzluğu yaşayan çocuklarımız olmasın derim. Şaire hanımı en derin sayğılarımla kutlarım.

cebirin defteri tarafından 10/1/2009 10:51:58 PM zamanında düzenlenmiştir.

yüreğine sağlık güzel bir şiir okudum

Tebrikler...........

Duygulu ve hassas yüreğin sevgiyle dışa yansıması güzel dizler,
Emek yoğun başarılı sosyo-ekonomik boyutlu çalışma,
Bütün yorumlara iştirak ederim,

Selam ve saygılarımla efendim...........

Hüzünlü betimlemelerle sızılı bir öykünün mükemmel bir şekilde şiirselleştirilmiş hali. Sosyal yaralarımıza bu denli sık değinen duyarlı kaleme ancak teşekkür edebilirim. Sadece kadın-erkek arasında yaşanan aşka şiir yazılamayacağının da göstergesidir bu kalem. Hayata, vatana, bir çocuğa vs. aşkla bağlanıp şiir yazılabileceğini göstermiştir üstadımız. ( Genelde çok rastlanmayan bir durum olduğu için belirtmek istedim hergün siteye 400 şiir konuluyorsa bunun birçoğu sevgiliye yazılmış olduğundan istisnasınız)

Tebrik ederim Türkan hanım.
Saygılarımla.

Yaraya tuz basmışsınız adeta şairem , toplumun kanayan yaralarından bir tanesi ...
sahipsizlik sahip çıkılmama devlet baba sahip çıkacağına çıkıyor merak etmeyin siz
her şeyde çifte standart dün afganlılardı bugünde hırıstiyan kökenli ıraklılar memleketimizde
kendi insanımız kimin umrunda ... kutlarım yüreği ve yazan kalemi , saygı ve selamlar ...

Şairimiz,
toplumdan kopuk yaşanmayacağını, toplumun sorunlarıyla da ilgilenilmesi gerektiğini kanıtlamış şiirde.
Kutlarım ve bu görevimizi bir kez daha hatırlamış olduğunuz için teşekkürler.
Sürekli olmaz elbette,farklılık, değişiklik arıyor insan.
Ama zaman zaman böylesi sorunlarla ilgilenip,görevimizi yapmalıyız.
Çocuk istismarcılarına, çocuk kaçıranlara, organ mafyalarına nasıl dur diyeceğiz,ne yapacağız?
Gözü dönmüş insanlar hak,hukuk,yasa da dinlemiyor ki...
Sokaklarda, tedavi görmesi gereken yüzlerce sapık ruhlu ve dengesiz insanlar var.
Şu son olaydaki 3 çocuğun bulunamaması uykularımı kaçırdı.
Yüreğine sağlık, anlamlı bir çalışmaydı, kutlarım.
Selam ve sevgimle.

Sevgili onurumsun; söyleyecek söz bulamadım çok ciddiyim...
Şiirin içeriğini hiç tartışmıyorum sanırım bu sözlerin tümünde hemfikiriz, farklı düşünenlerde varsa sakınca yok eyvallah...
Ama bir sosyal gerçeği bu denli şiirselleştirip her dizeye bin yara ekleyen o güzel yüreğinize bin kere helal olsun diyorum.
Var olun siz.

Boyacı Çocuk

Yağmur gibi akıyordu yaşlar
O çocuksu ve masumca bakan gözlerinden
Boyadan simsiyah olmuştu minicik elleri
Fırça tutan parmakları eğilmişti bir yana
Acı ve hüzün okunuyordu yemyeşil gözlerinden
Bir lokma ekmek alabilmekti hayat ile yarışı

Kimse bilmiyordu bu çocuğun kim olduğunu
Kimse de merak etmiyordu
Bu yaşında sırtında neden boya kutusu

Avuçlarının içine sıkıştırmıştı umudu
Yumruk yapmıştı elini açmıyordu çocuk
“Açarsan kaçırırsın” demişti annesi
“Şekillenecek” demişti gelecek beyninde
"Sevgi olacak" demişti yüreğinin ne derin köşesine
Onun içindi tek eli ile
Sandığa konan ayakkabıları boyaması

Bir an tek tek açtı parmaklarını
Baktı avuçlarına “gelecek nerde” dedi
Görünmez bir hayale
Sonra kirli elleri ile dokundu gözlerine
“Bunlar mı görecek güzeli ”
Dudaklarının arasından çıkarttı dilini
“ Bu mu söyleyecek sevgiyi “
Solunda atan yüreğine koydu elini
Kalp atışını dinledi
” Bu mu yenecek zorlukları”
Ve gerçeği gördüğünde
Bir kez daha burkuldu yüreği

Öylesine hasbi haldeydi ki kendisi ile
Unutmuştu tüm dünyayı
Yağmur damlalarıyla geldi kendine
Omzuna taktı boya çantasını
Yorgun adımlarla yürüdü fırına
Bir somun ekmek aldı boyalı ellerine
Üstünde yırtılmış abası
Koşmuyor uçuyordu çocuksu adımları
Yavaşlasa ıslatacak yağmur
Tenini değil elindeki bir somun ekmeği
Sakladı yırtık abasının altına
Suya katık olacak ekmeği

O koştukça,
Devleşti sokak lambaları
Ağırlaştı kaldırım taşları minik bedeninde
Ha bire yağıyordu yağmur
Bardaktan boşanırcasına
Dev adam oldu gökdelenler, geldi üstüne
Bir sıkımlık bedeni kaldı korku içinde
Bağırdı gecenin karanlığında
Çıkmadı sesi takıldı boğazına
Kimse duymadı çocuğun sesini
Kaldırmadı yerden kimse, çocuk bedenini
Göstermedi kimse çıkmaz sokakta yolu

Başındaki fes savruldu uçtu uzak bir köşeye
Serildi upuzun sapsarı saçları taş betonlara
Açık kaldı kapanmadı yem yeşil gözleri
Binlerce kirli ayak basıp geçti yerde yatan bedene
Sevgisiz binlerce göz dolaştı
Yırtık pantolonundan görünen teninde
Kimi ağızlardan aktı salyalar
Kimi gözlerde çaktı volkanlar
Kimi yenik düştü arsız nefsine
Giderdi arzularını cansız bedeninde

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Türkan DİNÇER
00:35
( Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık)

Keyifti muhteşemdi.........sağlıcakla...........

Emeğe değer veren şaire fikir işçisi olarak seni beğeniyle okuyor ayrıca yengemiz olmanız bizi ayrıca sevindirdi bir gün danışmak umuduyla hoş kalın şiirin artı değerdi,selamlarımla,

Anlamlı ve güzel dizeleri kutlarım.Yunus diyarından selamlar.

( Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık)

Türkan hanım mükemmel bir anlatımla seyrettim şiiri.yaşattınız şiirdeki gerçeği ve hüznü.ve finaldeki imzanın altına sıkıştırılmış o kocaman söz en önemlisi.dediğiniz gibi doğurmak değildir marifet.nasıl bakıp,büyütüp,yetiştireceğimiz önemli özveriyle.
duyarlı yüreğinizi ve bu muhteşem şiiri kutlarım...
saygım ve sevgimle,,

Bir an tek tek açtı parmaklarını
Baktı avuçlarına “gelecek nerde” dedi
Görünmez bir hayale
Sonra kirli elleri ile dokundu gözlerine
“Bunlar mı görecek güzeli ”
Dudaklarının arasından çıkarttı dilini
“ Bu mu söyleyecek sevgiyi “
Solunda atan yüreğine koydu elini
Kalp atışını dinledi
” Bu mu yenecek zorlukları”
Ve gerçeği gördüğünde
Bir kez daha burkuldu yüreği

Zaten icim dagli zaten yüregim yarali dünyanin her haline,
küsmüsüm gelecege birde bu satirlari okuyunca düsünmeyin beni ne oldum diye..

Zaten alinganim hayata almasin artik hicbirseyimizi gelecegimizi cocuklarimizi hatta pasli boya kutularimizi da.
Duyarli yürege ne demeli ki saygim sonsuz, izninizle sectikelrime ekledim ki tekar tekrar okuyup göreyim diye..

sevgilerimle.

burda duyarlı olmak güzel olan içimizdeki yaralar okadar çokki
ne zaman güler bu insanlar bilmiyorum insanları asmakla bitiremediler
güzel bir yaşam içindi her mücadele
ilk okula giderken boyacılık yaptım simit sattım
ne hayatlar yok oldu ne hayatlar kıyma makinesinden geçti
neyse şair
seni duyarlı kılan yüreginin varlıgı en büyük zenginligimiz onurluydu şiir

o masumdu o bir çocuktu sevgiyi sımsıcak yuvayı yaşamadan minik bedeni solmuştu çok duygulandım çok anlamlıydı değerli kalem gönül sesiniz çağlamış gene en içten sevgilerimi bıraktım sayfanıza kucak dolusu güllerle

HÜZÜN DOLU VE ETKİLEYİCİ HARİKA DİZELERDİ.DEĞERLİ USTAM YAZAN YÜREĞİNE VE KALEMİNE SAĞLIK.KALEMİN VE DUYGULARIN DAİM OLSUN.SEVGİ VE SONSUZ SAYGILARIMLA...RUMUZ4300

Yüreğinize sağlık Türkan Hanım,şiiriniz mükemmel hüzünlendirdi beni,Çünkü Okul yıllarım geldi aklıma,ortaokuldaydım,O çocuk bendim,kalem kitap parası için okuldan çıkınca alırdım elime,Babamın maddi durumu iyi olsaydı,boş geçen dersleri dersane ile telafi etseydim,bunca sıkıntıyı daha hafif atlatırdım,ama çok şükür,kendi başıma,hem çalıştım,hem okudum,okul bittikten sonra yine çalıştım,evlilik masraflarımı kendim yaptım,gecenin 11'inde ancak akşam yemeğimi yiyebildim,hiç umutsuz olmadım,geleceğe hep güzel baktım,halen daha 2 iş birden yapıyorum,boyun kireçlenmem ve bel fıtığım olmasa daha güzel olacak,kutluyorum güzel şiirirnizi,saygılarımla...

Türkan Hanım.
İçeriği ve anlatımınızla bir hikaye, bir film tadında sokaklarımızın acı gerçeklerinden birisini daha şiirselleştirip kaleme dökmüşsünüz.
Sanki boyacı çocukla beraber ben de o sokaklardaydım.Çok etkilendim, içimi acıttı şiiriniz.
Kutlarım duyarlı yüreğinizi...

Sevgi ve selamlarımla...

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Hep yüreğimizi parçalayan sosyal bir konu.Önemli olan çocuğu dünyaya getirmek değil,onun sorumluluğunu alabilmek.Kendilerine bakamazken,neden düşünmeden çocukların yaşaımına sebep olurlar.Nasıl bir gelecek bekliyor onları,koşullarını bile bile neden dünyaya getirirler.Evet,herkesin arzusudur çocuk sevgisini tatmak,kendi parçasını dünyaya getirmek.Fakat yazık,şartları ortada,onlara ne verebiliyorlar.Karınlarını bile doyuramıyorlar,değil ki gelecek vermek.Ne çocuklar var,elleri buz gibi,sokakta kalmış,yaşamaya çalışan,minicik yürekleriyle.İnsanların bilinçlenmesi gerek,özellikle bu devirde.
Tebrik ederim değerli şairem,mükemmeldi tek kelimeyle.Duygulanarak,hissederek okudum.Sevgi ve selamlarımla.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına


duyarlı yüreğine sağlık kimileri bolluk içinde yüzerken kimileri ise sırtında kendinden ağır boya çantası ekmek parası için saf çocuksu duygularla ayakkabı boyuyor bu dünyanın adaletide bu olsa gerek

HÜZÜN DOLU DİZELER .ÇOK DA ETKİLEYİCİ.....
HASSAS, DUYGULU YÜREĞİNİZİ KUTLARIM........
HARİKA BİR ŞİİR OKUDUM KALEMİNİZDEN...VE GÜNÜN ŞİİRİ OLARAK SEÇTİM.....
KUTLARIM....SEVGİLERİMLE......

yine harika bir konu
düşündüren sorgulatan
yürekten kutlarım Sayın DİNÇER
saygımla.

Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık) ve bu söze af sığınarak babaları da ekliyorum sayın hocam saygılarımla....

içim burkularak okudum bu acı dolu hüzün dizelerinizi... yaşamın öteki yüzü minicik avuçlarında taşıyan nice öksüz yetim cocukların sahipsiz kalışlarını...ve babası annesi olupta sokakları mesken tutanlara da sözüm sevelim yavrulamızı kucaklayalım gözetelim....

Bir an tek tek açtı parmaklarını
Baktı avuçlarına “gelecek nerde” dedi
Görünmez bir hayale
Sonra kirli elleri ile dokundu gözlerine
“Bunlar mı görecek güzeli ”
Dudaklarının arasından çıkarttı dilini
“ Bu mu söyleyecek sevgiyi “
Solunda atan yüreğine koydu elini
Kalp atışını dinledi
” Bu mu yenecek zorlukları”
Ve gerçeği gördüğünde
Bir kez daha burkuldu yüreği
=======================
Yürek sesinle meydana getirdiğin güzel dizeleri yazan kalemini ve yüreğini kutluyorum saygılar

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına


Ülkemizin gerçeklerini taşıdığınız bu dizeleri okurken içim burkularak bir ahhh çekerek okudum.Yüreğiniz var olsun.kaleminize sağlık hocam.saygılarımla.

Öylesine güzeldi,yüreğinizin kalemi hiç tükenmesin...

Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık)
**************************************
Ve atar damar final!
Öylesine hazin ki yaşama dair öykülerimiz.
Sevgili Türkan, çok gerçek , iç çekilecek şiirdi. Ooooffff, of!
Sevgimle!...

buruk bir giriş alıp götüren dizeler yağmurda ıslanan bedenim üsüdü birden çok güzeldi kutlarım efendim....

Evet sevgi emek demek tebrikler

Oy oy oy..bir ben kalmışım okumayan..Kutlarım o güzel yüreğini Türkanım....

Şair duyarlılığı ile dize dize gelen şiir...
Çok güzel olmuş.
Buruk ve içli.
Kutluyorum kalemi...
Selam ve saygılar.

çocukluğum.....çileli.....çocukluğum boyacılık simitçilik mısırcılık....yaptım...askeri okulu kazanınca hayatım kurtuldu... şiir beni yıllar öncesine götürdü...burkuldum...her dizesinde içime beni donduran buzdan damlalar düştü .....üşüdüm.....kıvrıldım yatağımda küçüldüm sımsıkı sarıldım kendime......selam duyarlı kalem.....selam eşsiz insan siz yazınca söz biter...saygılar bıraktım ....sayfana.....

tacettin yıldırım tarafından 9/30/2009 12:20:26 AM zamanında düzenlenmiştir.

Kutlarım 5 + 5 yürek sesin susmasın manidar ve düşündürücü bir çığlıktı dizelerin kalemin daim yüreğin gül olsun * * * * *

çocuk gökyüzüdür çocuk bakılrsa ufuklar açılr deryalar salınır bir çocuğun gözlerinde.bakmak ve görmek arasında ince bir çizgiidr çocuk .sevmek için değil birey olması için dünyya getirilmeli.bu emek gerektirir.tabi aile ve devlet elele.hikayeyi yorumda okudum içim acıdı hep acınacak şeylerle yaşamak; çamur içinde pabuçsuz gezmek gibi bu ülke.onurumsunuz.şiiriniz bitmesin .varolun.

selma dönmez tarafından 9/29/2009 11:44:59 PM zamanında düzenlenmiştir.

çok güzel anlatım,
saygılarımla.

ahh be türkan tüylerim diken diken oldu umutlarımızın ellerinde solan umutları okurken..aydınlık yarınlarımızın karanlıklara savruluşunu okurken..yoksulluğa çaresizliğe umutsuzluğa çare olamayışımıza yandım..sol yanımızın sızısı çocuklarımız...Rabbim hepsini esirgesin..Sosyal devletin de vatandaş olarak bizlerinde görevidir bu çocuklara sahip çıkmak ama her türlü meşgalede eylenirken bu konuda genelde vakitsizliğimizi dile getiririz.Ne tesadüftür ki bu gün okulda Atatürk resimleri sergisi oluşturduk ve orada bir resmin altında
Atatürk'ün bir çağrısını okudum "himaye-i etfal cemiyeti 'ne her türk vatandaşı destek vermek mecburiyetindedir" diyordu yazı..üstüne şiirini görünce
canım arkadaşım hepimiz devlet dahil sorumluyuz...
inşallah şiirin bir çağrı olur ve üstümüze düşeni yapma yolunda adım atarız.
sevgiler saygılar güzel ve duyarlı yüreğine

Tek kelime mükembeldi...
Bizim güvendiğimiz dayandığımız
Kendi depremzedelerini bile sokağa atabiliyor
Kapitalizim öyle bir yol aldı ki
Aç ve sefil çocuklar boyacılıkta bulamıyor
Denizde bitirildi olta atıp balıkta tutamıyor
Ve sadece tiner kokluyor kimsesiz çocuklar!
Ve okullar açıldı, halâ pamuk topluyor
Urfalı, Antepli yalnayak çocuklar.
Ve gökdelenlerin arasında selde yüzüyor
Varsılda olsa çocuklar. sdece gerçeklerimiz bunlar.

Yürekten tebrik eder, sevgiler, saygılar sunarım.

( Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık)


Yaralı milletiz vesselam delik çok

çok etkilendim

sevgiler

Güzel insan..

Söyleyecek hiç bir şey kalmadı..susmak düştü payıma..yüreğiniz var ola.

Mutluluklar yolunuz.Hüzünler acılar şiirlerde kalsın.Sevgiyle..

Malesefki bu çocuklarımızdan her köşe başında görmek mümkün
gördüğüm zaman çok üzülüyorum anaya babayamı kızsam hayatamı
kimse kıyamaz diyorum çocuğuna mecburiyettendir belki ama aile pılanlaması diye bi şeyde var
hem yok diyorlar hem beş on çocuk yapıyorlar ben buna hiç anlam veremiyorum
aslında tartışılacak çok şey var ama neyse ne diyelimki
güzel ele almışsınız saygılarımla

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

duyarlı vede bir okadar usta kaleminiz kutluyorum çok güzeldi çocuktu ama sırtında bir dağ vardı sanki sırtlayıp götürdüğü tebrikler şiiri şairi yürekten kutluyorum saygıyla

Çocuk ve hayat....Oldukça dokunaklı bir şiir.

Hayatın içinden hüzünlü kesitler.

Kutluyorum duyarlı yüreğinizi.

Selam ve saygılarımla.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

İçim burkuldu okurken.
Gerçekler bu kadar mı güzel anlatılır...
Şiir yürekli güzel Türkan hanıumcığım,
başarınızın devamı kutlarım sizi.
sevgilerimi sayfanıza bırakıyorum.

kavusturan rabbıme çok tşkler,

sevgılı dost guzel ınsan resımle şiir okadar esleşmıskı ve mahrum kaldıgım şiirlerinizin okunmasına sukur kavustum harıka bır şiirdi kutlarım sız şairimi sevgıyle samı,

akçay bakınız sıze el sallıyor

ne acı hazin bir yaşam ne yitik yok oluş umudun koynunda yok olan çocuklar var
boş kaldırımlarda görünmez duyulmaz sanki hayalet farkedilmez
insanız güçlüyüz derken sagır yürekler kör gözler yok oluyor binlerece dev yürekli minikler
ne insanlar insanlıgı hatırlıyor ne devlet farkında babalıgının
peki çocukların suçu ne
yok tan başka bir şey görmedenmi yaşıcak ölecekler
anne yok baba devlet yok sevgi yok aş yok merhamet iyi niyet yok dost yok başını okşayan el sevgiyle bakacak göz yarına umutla bakacak yüregi yok
bunca yokta ne bulurki bu yürekler


yüreginize saglık
defalerce okudum agladım ama çözümsüzüz ne çare
selam sevgilerimle


sedanur tarafından 9/29/2009 7:03:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

Şairlik bu olmalı, gözlemlerinin ışığında yokluğu,yoksulluğu, vurdumduymazlığı, aymazlığı başımıza sorumlu olarak oturttuğumuz yönetenlerin suratına bir kamçı gibi şaklatırcasına vuran duygulu yürek bu olmalı. Hemen hemen hepimizin geçtiği o yoksulluk bayırında kalakalışımızı ve sessiz feryadımızı dile getiren duyarlı yürek, Şaire kardeşimi canıı yürekten kutluyorum. Bu haksızlıklara eli ile dur diyemeyen ama dili ile dur diyen, gönlü ile dur diyen şiire/Şaireye saygılarımı bırakıyorum.

Tam anlamıyla sosyal içerikli ve toplumun kanayan yarası olan konu işlenmiş.Herkesin cesaret edemiyeceği bir konu.Edilmez , çünkü bazılarımızın işine gelmez,bazılarımız da bu gerçeklerden çok uzağızdır.Acı ama gerçek bu.Hayatın lay lomlardan başka yüzü de vardır.Bu başka yüzleri görmek ve onu dile getirmek de herkesin harcı değildir.Toplumumuz da bil hassa son yıllarda giderek artan duyarsızlığımıza tüm etkili ve de yetkili kişilerin de sorumsuzluğu eklenince yarınların emanet edildiği bugünün küçüğü yarının büyüğü çocuklarımızın bu durumları maalesef kaçınılmaz oluyor.Denecek çok söz var.Ama susalım bakalım.Yazınız nedeniyle kutluyor ve size çok tşkkr ediyorum.Yüreğinize sağlık.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına
yorum yok dostt yüreğine sağlık yüreğine sağlık dost

Duyarlı yüreğinizden öpüyorum ne denilebilir ki ustaca yazılmış hayatın gerçekleri acıda olsada, acıtsada bunların hayatımızın birer gerçek kesiti, kutlarım gül yürekli arkadaşım kaleminiz hiç susmasın...


UMUT ve DOSTCA

...sayfanıza kaçıncı gelişim ve gidişim !. içimde fırtınalar kopuyor, böyle şiirleri okuyup resmettikçe, bu zalim hayatı ve sebep olanları, üçüncü kişileri, kayıtsızları ; Lanetle esefle kınıyorum... aslında küfrediyorum da diyemiyorum !... bak yine dellendim, karıncalanıyor her yanım, gözlerim doluyor, kelimeler ardısıra argo şelalesinden gümbür gümbür geliyor !.. geliyorda ne oluyor sanki,, geyikten öte gitmiyor !...

... bir ara verdim yoruma !. bir sigara yaktım "inadına" !.. "yasak" delmeye bayılırım, ama insanca, hakça...

... biraz kendime geldim, seni ve değerli ama bir okadar (yaşanmış) acıklı şiirinden bahsedemedim.. gerçi şiirlikten çıkıyor bizim böyle şiirlerimiz,, biraz felsefeyle karışık, biraz da edebi dille yazılan haberlere döndü, maalesef !...
... kimi gün şehit yavrularımızı, kimi gün sokaklarda kaybolan zemheri karakışta bi başına can veren çocuklarımız kimi gün, asırlardır kardeşçe yaşadığımız "kürt meselesi" diye dış dayatmalı "açılım" adı altındaki bölücülük !,,,, eee biz de edebiyat yapıyoruz ha !.. şiir yazıyoruz ha !.

... yok yok bu böyle olmayacak,,, ben artık yazmıyacağım !...

... değerli şaire, sanki bir forum köşesi yaptım sayfanı, bağışla lütfen !.. ne yapayım, zülfü-yare dokundun !...

... sevgim saygım ve güvenilir muhabbetimle, değerli şairem
... eyvallah.

oysa o bir çocuktu...
yetmez mi taş yüreklere...

hüzüne boğdu şiiriniz...

duyarlı yüreğe bin saygı...

Duyarlı yüreğinizi ve muhteşem şiirinizi kutluyorum efendim.Saygılarımla.

son kıtaya kadar mükemmel bir şiir okudum. içli, duyarlı ve hüzünlü.. kusura bakmayın ama son kıtanın hikayenin resmine uygun düşmediği kanaatindeyim..eğer son kıta başka bir şiirin başlangıç noktası olsa diyecek bir sözüm olmazdı.. ama bence her müşkileyetin arızanın altında devlet babayı suçlamak doğru değil.. size küçük bir örnek vereceğim.. devlet bugün doğuya o kadar yatırım yapıyor ki.. insanlara yakıt yardımı yapıyor.. tonlarca kömürü kapılarına kadar götürüyor.. sağlık yardımı yapıyor.. maddi ihtiyacı olan veya olmayan herkes de yeşil kart var.. valilik, kaymakamlık para yardımı yapıyor, erzak dağıtıyor.. gördünüz beyaz eşyasına kadar evlerine götürmeye çalışıyor.. bunun sonucu da insanlar tembelliğe alışıyor ve en küçük bir arıza da nerde bu devlet deme lüksünü kendilerinde buluyorlar.. insanlar care üretme gayretine girmeyince tembelleşir ve her ihtiyacını karşılayan bir güce dayandığı zaman sadece daha iyisini istemeyi amaç edinir.. bana kalırsa devlet elbette sosyal olmak zorunda ama insanları asalak yapan bir sosyallik devletin zararına olur.. nacizane fikrim.. umarım kızmamışsınızdır.. tebrik, takdir ve saygılarımla....sağlıcakla kalınız........

çok güzeldi..kutlarım.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
........O çocuğun o halde olmsından biz sorumluyuz.Halkımızın bizlere verdiği görevleri yapmdık,yapamıyoruz. ??????????????? soru işaretleri sanırım çok şeyler anlatır anlıyana.Hüzünlendirdiniz beni kanayan yaraya parmak basan şiirinizleYüreğinize,kaleminize sağlık.Saygım gönülden.

Yağmur gibi akıyordu yaşlar
O çocuksu ve masumca bakan gözlerinden
Boyadan simsiyah olmuştu minicik elleri
Fırça tutan parmakları eğilmişti bir yana
Acı ve hüzün okunuyordu yemyeşil gözlerinden
Bir lokma ekmek alabilmekti hayat ile yarışı

Kimse bilmiyordu bu çocuğun kim olduğunu
Kimse de merak etmiyordu
Bu yaşında sırtında neden boya kutusu

Avuçlarının içine sıkıştırmıştı umudu
Yumruk yapmıştı elini açmıyordu çocuk
“Açarsan kaçırırsın” demişti annesi
“Şekillenecek” demişti gelecek beyninde
"Sevgi olacak" demişti yüreğinin ne derin köşesine
Onun içindi tek eli ile
Sandığa konan ayakkabıları boyaması

Bir an tek tek açtı parmaklarını
Baktı avuçlarına “gelecek nerde” dedi
Görünmez bir hayale
Sonra kirli elleri ile dokundu gözlerine
“Bunlar mı görecek güzeli ”
Dudaklarının arasından çıkarttı dilini
“ Bu mu söyleyecek sevgiyi “
Solunda atan yüreğine koydu elini
Kalp atışını dinledi
” Bu mu yenecek zorlukları”
Ve gerçeği gördüğünde
Bir kez daha burkuldu yüreği

Öylesine hasbi haldeydi ki kendisi ile
Unutmuştu tüm dünyayı
Yağmur damlalarıyla geldi kendine
Omzuna taktı boya çantasını
Yorgun adımlarla yürüdü fırına
Bir somun ekmek aldı boyalı ellerine
Üstünde yırtılmış abası
Koşmuyor uçuyordu çocuksu adımları
Yavaşlasa ıslatacak yağmur
Tenini değil elindeki bir somun ekmeği
Sakladı yırtık abasının altına
Suya katık olacak ekmeği

O koştukça,
Devleşti sokak lambaları
Ağırlaştı kaldırım taşları minik bedeninde
Ha bire yağıyordu yağmur
Bardaktan boşanırcasına
Dev adam oldu gökdelenler, geldi üstüne
Bir sıkımlık bedeni kaldı korku içinde
Bağırdı gecenin karanlığında
Çıkmadı sesi takıldı boğazına
Kimse duymadı çocuğun sesini
Kaldırmadı yerden kimse, çocuk bedenini
Göstermedi kimse çıkmaz sokakta yolu

Başındaki fes savruldu uçtu uzak bir köşeye
Serildi upuzun sapsarı saçları taş betonlara
Açık kaldı kapanmadı yem yeşil gözleri
Binlerce kirli ayak basıp geçti yerde yatan bedene
Sevgisiz binlerce göz dolaştı
Yırtık pantolonundan görünen teninde
Kimi ağızlardan aktı salyalar
Kimi gözlerde çaktı volkanlar
Kimi yenik düştü arsız nefsine
Giderdi arzularını cansız bedeninde

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

toplumsal yaramızı tüm çıplaklığı ile göstermişsiniz.
okurken; kesinlike bu dedim..
duygu yoğunluğu olan ve gerçek dizelerdi..
saygılarımla..

duyarlı yüreğe candan alkış

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına
TIPKI BÜYÜK USTANIN DEDİĞİ GİBİ ; memleketimden insan manzaraları " YDI ..VE ÇOK ANLAMLI DİZELER İÇİNDE ANLATILAN DUYGU YOĞNLUĞUYDU YAŞANANLAR..YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN.

Toplumsal sorunları satırlara taşıyan yüreğini kutlarım can bacım. Selam ve sevgiler.

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Maalesef ülkemizde milyonlarca insan sokaklarda, cami avlularında,
inşatlarda barınıyor... Kimsesiz, çaresiz ve umutsuz...
Ve maalesef devletimiz de duyarsız ellerde toplumumuzun bu en önemli sorununa
gereken özeni göstermiyor...
Devlet yetkililerimiz durup durup yeni zırvalar ortaya koyup saçma sapan açılımlarla
vakit kaybederken bu konuya çare olacak bir açılm paketine zaman bulamıyorlar...
Başlarını kaşıyamıyor zavallılar...

Duyarlı yüreğinizin sesi olan bu harika şiirinizi yürekten kutluyorum Türkan hanım,
saygılarımla...

Devlet kendi çocuklarımızı koruyamazken vaktiyle bize düşman olan başka başka ülkelerin çocuklarını düşünüyor
memleketimizde bir parça ekmeğe muhtaç onurlu insanlar varken biz başka ülkedeki insanların aç karınlarını doyurmaya çalışıyoruz
onurunu koruyup dilencilik veya hırsızlık yapmadan helalinden bir dilim ekmek parası uğruna boyacılık yapan çocuktan utansın bizi bu hale getiren her kimse...

herzaman toplumun kanayan yaralarını dile getiren şiirlerinize eklediğiniz bir yeniside
eskiler kadar güzel alkışı fazlasıyla hakettiniz

.........bir demet gül bıraktım şiirinizin yanı başına
...............saygılarımla kardeşim.

DUYARLI YÜREĞİNİZİ VE BU SEÇKİN ŞİİRİNİZİ YÜREKTEN KUTLUYORUM.

SAYGIMLA..

Duyarlı yüreğin var olsun değerli kalem

Akılsız baş'ın cezasını ayaklar

Akılsız Liderlerin cezasını Milletler çakar

Bu Millet ne çekiyorsa bu Liderlerden çekiyor

Güzeldi eserrr

Yüreğine sağlık

Selam,saygı,dua ve muhabbetle

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Soluksuz okunan müthiş dizeler.........
İçim hem acıdı hem üşüdü.........
Memletimin sokak manzaraları...
Yaşanan minik umutlar,umutsuzluklar..
Çaresizlikler.........
Müthiş güzel bir içerik güzel dizelerde ses bulmuş.
Sevgimle.

Siz harika bir insansınız bu dizeleri yazan bir ruh toplumdaki aksaklıklara böylesi bir duygu yığınıyla bakabilen bir insan eminim çok iyibir insandır.Dizeleri okurken ağlamamak elde değil yürekten tebrik ederim aynı duyarlılıkta bir yaşam diliyorum kendime ve tüm diğer insanlara.
Bitimsiz saygılarımla

Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

.................................
Hiçte azımsanmayacak sayıdalar ve her günde artmakta bu yazgısı kara çocuklar....
çok güzel bir anlatımdı teşekkür ederim paylaştınız için selamlar..

Değerli şaire
şiirdeki konu ve muhteviyat çok güzel şiir tekniği ve kurgusu bakımından tartışılmaz mükemmellikte
benim değinmek istediğim konu
artık seksenli yılların gerçekten fakir yoksul boyacıları yok sokaklarda
inanmıyorumda olacağına
çünkü bu ülkede 1984 yılından sonra ülkenin özellikle belli kesimindeki nüfus patlaması bilinçli olarak yapılmıştır halende bu bilinç devam etmektedir.
hiç bir geliri olmayan insanların 20-30 tane çocuk yapmalarının cahillikle hiç bir alakası yoktur.şehirde yaşamanın koşulları olması lazım bu insanlar özellikle köyden kente bilinçli olarak yerleştirldiğine inanıyorum
ayaklarını yorganlarına göre uzatmadıkları gibi
ülkedeki fert başına düşen milli geliride etkilemektedirler.
dert çok ama sizi fazla hüzünlendirmek istemiyorum.
boyacı çocukların mazide kaldığına inanıyorum.

slm ve muhabbetle kalın

Şair arkadaşım,
Duyarlı yüreğin hiç susmasın.Çok güzel kaleme almışsın.Sabah kahvaltısınını ardından şiirinizi okudum.
İçimi bir hüzün kapladı.Bu akşama kadar sürer.Eline sağlık.Esen kalın...

Sevgisiz binlerce göz dolaştı
Yırtık pantolonundan görünen teninde
Kimi ağızlardan aktı salyalar
Kimi gözlerde çaktı volkanlar
Kimi yenik düştü arsız nefsine
Giderdi arzularını cansız bedeninde

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine


şiirler bu duygular için değil mi?

gönüll güzelliğinden süzülmüş petek petek hüzün okudum bu güzel şiirde
kaleminiz ve yüreğiniz sonsuz olsun

sevgilerimle

Avuçlarının içine sıkıştırmıştı umudu
Yumruk yapmıştı elini açmıyordu çocuk
“Açarsan kaçırırsın” demişti annesi
“Şekillenecek” demişti gelecek beyninde
"Sevgi olacak" demişti yüreğinin ne derin köşesine
Onun içindi tek eli ile
Sandığa konan ayakkabıları boyaması
..................
nasıl yandı içim
nasıl acıdı bilseniz...
yedi sekiz yıl önce ankara da yaşanan bir olayı anımsadım...
bir ramazan akşamının iftar üstüdür
gecekonduda oturan bir aile oğullarına yirmi lira verip halk ekmek almsı için gönderirler...
bir liralık pideler yüktür aileye
üstelik çocuk öte beri satarak katkıda bulunmaktadır bütçeye..

sofra kurulur
çorbalar taslara konur
ezan da okunur ama Hüseyin yoktur...
bütün gece Hüseyin aranır başkentin keçiöreninde
ertesi gün bo bir tarlada basşı ezilmiş olarak bulunur hüseyin...

ölmüştür ama avuçları sıkı sıkya kapalıdır..
açarlar ki
yirmi lira avuçlarındadır....canından olmuştur ama onurundan asla...
umudu avuçlarında saklayan çocukla alın terini saklayan çocuğun öyküsü nasılda örtüşüyor...
nasıl burktu beni bu şiir...sevgili dost selam saygı ve sevgiler bıraktım bu şiir dolu sayfaya...

çok buruk bir şiir okudum sayfanızdan
anlamlı sözlerle bezemiş mükemmel bir şiirdi
yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar...

//Aziz NESİN gelirlerinin önemli bir kısmı kimsesiz çocukların eğitimi için harcanmaktadır//

En büyük sevincim vakıf çocuklarımla birlikte olmak ve onların neşesini paylaşmaktır..ne yazık ki çok çalışmak zorunda olduğumdan bu neşeli zamanları pek az bulabiliyorum..

Aziz NESİN

Ülkemiz insanlarımız gerçek bir demokrasiyi oluşturamamış,çağcıl bir devlet olamamış,insan hakları,düşünce özgürlüğü gibi konularda sınıfta kalmış,her şeyden korkan pısmış,sinmiş insanların oluşturduğu bir toplumda,sözde liberal ekonomik yapıda,siyaset cambazları,darbeci generaller,Din bezirganları cirit atıyor...birde yazar var bu karmaşanın ortasında...

Aziz NESİN

sevgili türkan,şiiri akşam gördüm, ama okumak istemedim...az önce okuduğumda iyi bir karar verdiğimi anladım...
şu an ellerime bakıyorum, o boyalardan izler kalmışmıdır diye...

yardımlaşma,paylaşma gibi sosyal konularda yazmış olduğunuz yazılar çok güzel...

tebrik ederim...

umarım,gelecekte sizlerede bir Türkan DİNÇER vakfı kurmak ve böylesi kimsesiz çocukların mutluluğunu paylşaşmak nasip olur.

selam,saygı ve sevgilerimle

YENİ DÜZENLEMEYLE ŞİİRLERDEKİ İSİMLER KALDIRILDI BİLİYORSUNUZ
BU NEDENLE ŞİİRLERİ SIRADAN TAKİP EDERKEN BOYACI ÇOCUK ŞİİRİNİ DAHA AÇMADAN BU ŞİİR BAŞLIĞI OLSA OLSA ONURUMSUN HOCAMIN DEDİM İNANIN
İÇİMEMİ DOĞDU YOSA TİNERCİ ÇOCUK ŞİİRİNİZDEN ÇAĞRIŞIMMI YAPTI BİLMEM
GÜZEL BİR KONUYU İŞLEMİŞSİNİZ KUTLARIM SAMSUNDAN SAYGILAR SELAMLAR

Evet o bir çocuk,ülkemin binlerce çocuklarından sadece biri
Ya duyulmayan,görülmeyenler......
Sen ,ben o ve bizler çocukluğumuzu yaşayabildik mi***
Kutlarım duyarlı yüreği....saygılar

ahmet umut tarafından 9/29/2009 10:06:18 AM zamanında düzenlenmiştir.

Hayat her daim gülmüyor işte. Birilerinin bedelini ödemek zorunda kalıyorlar küçücük bedenler. Acımasız kaderin üstüne acı bilmez yüreklerin gazabına uğruyorlar.Kimse kendi yada çocuğu yerine koymuyor. İtmek yada kızmak o kadar kolay ki.Tiskindiğimiz anlar bile oluyor zaman zaman....ellerindeki boyalar kir değil alın teri ...görmüyoruz...Rabbim yar ve yardımcıları olsun inşallah....Kimi kuş tüyü yastığında mışıl mışıl uyurken, taş beton kaldırımlarda bile yer bulamayan çocukların ne kadar adil bir dünyada yaşadığı gözler önüne seriliyor işte bu gerçekler

içim acıdı ve bir kez daha keşkelerim elimde kaldı...

duyarlı yüreği kutlarım....sevgiler... :(

ben bir çocuksam
dünyada da çoksam
açlıktan ölsem
kime ne. demiştik nacızane sevgili şair dostum türkan hanım sizin bu duyarlılığınızı taktir ediyorum çok yaşaynı umarım sizin gibi duyarlı ınsanlar daha da çoğalır ve bu ülkem laik olduğu insanların ellerinde daha da ileriye gider yoksa durmadan geriye gittiğini görmek beni fazlasıyla üzüyor
yazdıklarınız ve yazacaklarınız için teşekkürler
yüreğinize sağlık
sevgiler

Oysa o bir çocuktu
Bir lokma ekmek içindi tüm çabası
Ne yağmur aldırdı kimsesizliğine
Ne insanlar baktı yıkılmışlığına
Ne devlet baba baba olup tutabildi elinden
Alıp götürmedi sıcak yuvasına
Hep üvey kaldı sokak çocuklarına
Hep gözü yaşlı, boynu bükük baktı
Yüzlerce Ayşe, Fatma, Ali, Mehmet
Devletin sosyal devlet olup
Öz baba olamayışına

Bir türlü sosyal devlet olamadık, insanımıza insan olduğu için insanca bakamadık.
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum. Güzel bir şiirdi. Saygı ve selamlarımla.

Çok güzel ve anlamlı bir şiirdi...
bir tek boyacı çocuklarmı sosyal devletten payını alamayanlar...elebette hayır..inanın geçen akşam bir kanalda bir ana ve oğul gördüm ki... sormayın anne yarı felçli 30 ,35 yaşlarındaki oğlu ise yatalak belden aşağısı tamamen felçli ve yatağa bağlı. yanlarında yaralar var ve kendisi pansuman yapmaya çalışırken yaşlı ve yarı felçli görme bozukuluğu olduğu gözlüklerden belli olan anne oğluna mutfaktan bir bardak suyu 1 saate ancak getiriyor...ancak görürseniz anlayabilirsiniz sevgili dostlar büyük bir acı,büyük bir dram... hani sosyal devlet...

yaşlılarına ve çocuklarına sahip çıkamayan devletlerin gelecekleri ne olur bilmem?

Çok anlamlı şiiriniz nedeniyle candan tebrikler....

rıfati tarafından 9/29/2009 9:37:22 AM zamanında düzenlenmiştir.

Başındaki fes savruldu uçtu uzak bir köşeye
Serildi upuzun sapsarı saçları taş betonlara
Açık kaldı kapanmadı yem yeşil gözleri
Binlerce kirli ayak basıp geçti yerde yatan bedene
Sevgisiz binlerce göz dolaştı
Yırtık pantolonundan görünen teninde
Kimi ağızlardan aktı salyalar
Kimi gözlerde çaktı volkanlar
Kimi yenik düştü arsız nefsine
Giderdi arzularını cansız bedeninde

Her zaman çok güzek siirler ve konular sizin kaleminizden okuduk yüreğine sağlik selam ve saygılarımla...

yön tarafından 9/29/2009 9:22:59 AM zamanında düzenlenmiştir.

duyarlı yüreğinizi kutlarım çocuk olabilmek böylesi zor olmamalı bir toplumda..ders verici bir şiirdi yürek sesiydi..sevgimle*

( Doğurmak değildir,
Bakıp büyütmektir analık)

sosyal yaraya neşter vurabilsek elbirlik gel gör ki yapabilecek erk ranta dönüşümlerin sevdasında babalar gibi satma sevdasında babalığını unutarak
sağlıcakla kalın şiir dostum

Doğurabildiğin kadar değil bakabildiğiniz kadar olsun.... İçim kanayarak yüzüm burkularak okudum; bu kadar gerçek ve ülkemizin bir başka kanayan yarasıydı.

Ama iyi bir devlet; her zaman savunduğum gibi bilinçli bireylerden oluşan bir toplum ancak bilinçli bir devlet yapısını oluşturur...Şiire siyasi yönden değil de gerçek tarafından objektif olarak baktığımda bilinçsiz anne ve babanın suçudur denilebilir onların hatası işte böyle gencecik omuzlara bir ağır yük biniveriyor.

Bu arada sevgili ve değerli yüreği gönülden kutladım

Selam ve saygılarım değerli Hocama...

Zamanında bir makale yazmıştım doğurmak mı büyütmek mi diye...
Çok da aynı fikirleri paylaşmışız sizinle... Bir gün o makalemi de sizlerle paylaşırım.
Yüreğimi titretti şiiriniz. Beyoğlu çocukları vardı bir zamanlar ki hala varlar. Sokak köpeklerine sarılıp uyuyan ve mağaza vitrinlerinde sabahlayan...
Günüme hüzün verdiniz ama devletin yapamadıkları adına sosyal çerçevede yapabileceklerimizi düşündürdünüz şairem...
Kutladım duyarlı yüreğinizi...
Bernaca Sevgilerimle...

yüreğinize sağlık çok güzel bir çalışma,alın terine saygı

Her zaman olduğu gibi duyarlılığınızı gösterdiniz
sevgi dolu yüreğinizi yazan kaleminizi taktirlerimle selamlıyorum
çocukluğuma gittim bir an, su sattım ayakkabı buyadım naylon poset sattım
gün oldu 12 yaşımda matematik dersi vermeye başladım taki yüksek okula başlayana kadar
okul bitti hayatla mücadele iş çol çucuk derken vs..vs..
değerli üstadıma saygı sevgi ve selamlarımı iletiyorum

Hiç bir sözcüğü dizelerden, dizeler kıtalardan ayırıp bir bölümü buraya yapıştırmaya gönlüm razı olmadı, şiir bütünlüğünü bozmağa hele hiç hakkım yoktu. Şiirin harika yorumu zaten çok açık seçik içinnde. Anlamak için okuma yeterli. Ama ben birkaç defa okudum, her okuyuşumda müthiş, yeni ve değişik tatlar aldım.

Vurgun yemiş bir toplumun, yalnızlaşmanın, yabancılaşmanın, hor görülerek böcekler gibi yerlerde ezilişinin, acımasız darbelerle toprağa serilişinin yaşam öyküsü gibi, harika bir şiir, müthiş bir çalışma olmuş, herzamankiler gibi bu eserinizde Türkan hanım.
Tüm içtenliğim ve saygılarımla tebrik ve taktirlerimi sunuyorum size. K E M A L P O L A T

Tebrikler.... Hoş bir çalışma adınıza...

Selam ve Muhabbetle Efendim....

Şiir o kadar duyguluydu ki gözlerim dolu dolu okudum ve düğüm oldu boğazımda yutkunamadım...
Bütün kıtalarınızı tek tek okudum ve tekrar tekrar gözden geçirdim hangisini eklemeliyim yorumuma diye, bölemedim ki çünkü hepsi bir birinden anlamlı, bir birinden muhteşem dizelerdi kaleminiz yazmamış adeta onların sesi olmuş haykırmış dize dize...
Ve işte onlar bizim kanayan yaralarımız ve hiç bir zaman da kabuk bağlamayan acılarımız bir gün diner mi acıları, kabuk bağlar mı yaraları diye düşünsem de defalaca dişlerim dudaklarımı kemirir her defasında yanıtsız kalır sözcüklerim, bişi yapamamanın verdi çaresizlikle...
Ahh can bu şiirinle benim can damarıma bastın onlar için çok şiirlerim var ama isterdim ki bu yazdıklarımız artık bir yerlere ulaşsın sadece şiirlerde kalmasın onların sesi kulağı kalbi olalım ve dokunduğu o alın teri boyalı adam elleri, kalem tutan çocuk ellerine bürünmeli artık... Ve umutsuz açılan yumruğu parmak parmak dağılsın tüm vücuduna, her dokunduğu yer umut olsun umutsuzluklarına...
Harikaydı türkan hanım o duyarlı güzel yüreğini tüm içtenliğimle kutluyorum ve bu muhteşem anlatımınıza bir değil binlerce kurdela bırakıyorum onların umudu olsun o kurdelalar ve renk renk boyasın düşlerini...
sevgilerimle...

acıttı şiir.............
güzeldi.........
tebrik ve sevgilerimle..............

acı bir hikaye güzel şiir. tebrikler.

güzel paylaşımdı...sevgiler...

yaktın bixi yandığımız sonsuz ateşte alevler ekliyerek
alevden gözlerim görmez oldu
tek sorumlu ben olsam kendimi asacağım
sen olduğunu bilsem gelip vuracağım
hedef göstersen canlı canlı yakacağım
yaktın beni bu gece
sevgim ve duamla

ÇOCUKLARIN ÇOCUKLUKLARINI YAŞAMASI ADINA...YÜREK DİZELERİNİZİ KUTLUYORUM... YAZAN VE DÜŞÜNEN YÜREĞE SAĞLIK...RABATLI

ülkemizin en önemli sorunlarından BİRİNİakıcı şiirinizle dile getirdiğiniz için teşekkürlerler....
Çocuk sevgi,şefkat ,emek ister...engüzel çocuklarımızın olsun.......
HAK ETTİKLERİNİ YAŞASINLAR.....ONLARA SUNULANI DEĞİL.....GÜZEL YÜREĞİNİZE DUYARLI KALEMİNİZE SAĞLIK......SAYGILARIMLA.......

çok güzeldi hem konu hem anlatım, ama tabiii boyacı çocuk içimi burktu sokakda oynamak yerine çalışmak ve bir ekmek almak sorumlulugu var onda..olsun be yinede çalışsın sokakda dilencilik yapmakdansa alın teri ile ekmek kazansın bu da güzell bir yönü...
çok begendim çok güzeldi..sevgiler..

gurbetçiler tarafından 9/29/2009 12:31:08 AM zamanında düzenlenmiştir.

canım sın içim acıdı bir bilsen evet doğurmak değil bakmak büyütmek yetiştirmek insan gibi hayat vermek
içim acıdı yaram kanadı gecenin derinliklerinde sanki söktün ciğerimi
güzel anlatımdı saygı duydum