Temel insansal öz güdüler,yaşamın devingen akışı içinde ve bir yerinde kalıcı değişmezliklerini yineliyorlar.
Gücümüzü ve güzelliğimizi görmek için mi takılırız mevsimlerin devingenliğine bilemem.
Ama eylül'ler hep sarsar yürekleri.
Eylül hüzündür.
Eylül, güzelliğimizi göstermekten kaçınan aynalardan ayrık değildir.
Gücümüzü her defasında yok ettiği için ürküntü duyarız eylül’lerden!
Fırtınalar bile varlıklarını aynaların gerisinde gizlerlerken eylül açıktan açığa oynuyor oyununu.
Eylemsiz kılıyor,etkisizleştiriyor bizi.
Züleyha Özbay Bilgiç, eylülün bilinen görünürlülüğünü daha da somutlamak için ''kül renkli eylül' biçiminde kurallı bileşik önadı kullanmayı yeğlemiş.Sonra da ''O''olanla;yani ikinci tekil kişiyle ilişkilendirme yoluna gitmiş şiire verdiği adda.
Her şey bu iki öğenin ortaya çıkışıyla gelişiyor şiirin bütüncül yapısında.
Kutsanan bir sevinin taraflarından olan ''İç Ses''ten;bütün düş kırıklıklarının nedenlerini,güzelliğini ve gücünü göremeyişinin asıl suçlularının kimler olduğunu dinliyorsunuz.
Eylüldeyiz..
Bu çok dokunaklı öykünün yürekte açtığı yaralar sanmıyorum ki kabuk bağlamış olsun.
Belki ilerleyen ayların birinde vuslatın güzelliğimizi ve gücümüzü yeniden göstermesi olasıdır.
Ama bu şiir var oldukça yaşamın o dilimini ansıtacaktır hep.
Beklenen bütün eylüllerde gelse bile bu eylül'de gelmeyişi unutul(a)mayacaktır.

Vurgulamalıyım ki Züleyha Özbay BİLGİÇ kendi şiir izleği içinde biraz daha derinlere doğru yol alıyor.
Sevi'nin özel tarihinden eylül kesitini, bu sayfayı kuşatan harika bir lirizmle okuruna ileten Değerli Kardeşim Züleyha Özbay BİLGİÇ derinlere doğru yol alışının karşılığıyla ödüllendirilmeyi hak ediyor.

Modern serbest şiirin bütün karakteristik özelliklerini çok açılımlı varsıllığıyla dizelerine yaklaştıran,bire bir yaşanıyormuş gibi bir duyumsayışı belleklere yer ettiren,yaşanan anîn somut izdüşümlerini özgün-çözümlemeli metaforlarla/imgelerle şiirinde kullanan bu KALEM'i ve şiirini önemsiyorum.

Kutluyorum.
Başarı dileklerimle....Öz'den selamlarımla.