Çakmak ÇakmakAkşam olmaya başladı, Her kez evine toplanıyor, Çocukların babaları eve gelecek, Diye yürekleri sevinçli, Sofralar kurulacak, Yemekler yenilecek, Arkasındanda kahveler içilirken, Televizyonda bir sinema… Her kez gülüş cümbüşken, Kimsenin aklına gelmez, Dışarıda bir yavru, Gözleri çakmak çakmak, Evin camlarına bakıyor, Yüreğinde ince sızı için için ağlıyor, Onunda hakkı bir ailesi olmalıydı… Sıcacık bir evde oda mutlu olmalıydı, Bir tas çorba içmeye hakkı vardı, Biz yaşıyoruz etrafımızı görmeden, Her şeyimiz eksiksiz değerini vermeden, Birde sorsanız çakmak çakmak bakan yavruya, Ne ister diye, Onlar için aile gelir ön planda, Sıcacık kucaklayan anne isterdi, Ne olur bir bakın etrafınıza kör yaşamayalım… HAVVA KALKAN 22.01.2007 |