ÇOCUK, KUŞ, AVCI VE TANRI...
Çocuk suyla oynuyordu,
Kuş; rüzgarla... Çocuğun üstünde anne şevkati, Kuşun üzerinde Tanrının rahmeti... Çocuk ıslandı, Avcı tetiği çekti... Annesi çocuğu tekrar giydirdi, Kuş vuruldu, can havliyle kanat çırpıyordu... Çocuk bahçeye çıktı oyun için, Kuş hemen önüne düştü... Çocuk kuşu aldı, öptü kokladı, Kuş ellerinde çocuğun, titreyerek can verdi... Üzüldü çocuk, gözleri doldu, Kuşun ruhu Tanrının katına yükseldi... Çocuk kuşun kaskatı bedenini gömerken, Tanrı avcıya öfkelendi... Çocuk gözlerini gökyüzüne çevirdi, Köpeği,oynamak için avcının üzerine atladı... Çocuk, Tanrıya kuşu neden öldürdüğünü sordu, Tüfek ateş aldı ve avcı vuruldu... Çocuk ertesi gün hayvan dükkanından bir kuş satın alırken, Avcının tabutunada o sırada yavaş yavaş toprak atılıyordu... |
iyi yüreklisin her yerden geliyor kokusu...
sert görününlü yufka yürekli adananın en delikanlıısı selamlar...