yarınların arefesinde...gönlüme dizginler vurmayacağım senin için özgürce seveceğim garip yalnızlığımı bitireceğim sende geçmişin çıkmazlarında kalmadan koklayacağım bir ömür bahar kokularını göz bebeklerinde çağlayacağım yıldırım ateşinde yanacağım sende ben karanlıklarımda ay ışığı sevgilim... hergün, gün batımında güneş kızıllığını kaybederken yıkılır giderim ötelerde varlığın sanki okyanusa düşer gibi bakar kalırım ardından yine karanlıklara yürürüm mutsuzluklarım depreşir gecenin koynunda nerelere kendimi atsam /gitsem görünmez sokaklarda kaybolurum arşınlarken düşlerimi köz olur yangın yüreğim sensizliğe... bir kalem, birde defterim olsaydı gecenin ürpertilerine inat sana aşkımın mısralarını yazabilseydim lakin rüzgarın koynunda seni soluklanırım bir bank’ın üstünde ağaç hışırtıları kulaklarımda seni cağrıştırır gece yarısı sanki ölüm sessizliğinde korkularım martıların sessiz kalışlarında umutlarımın tükenişinde sendelerim sana kavuşabilecek yarınların arefesinde sevgilim... |
kutlarım...
sağlıcakla kal.