küskün gönlüme...
yorgun düşmüşüm ötelerin koynunda
gelincikler süslesede kırları açsada çiçekler mor rengine kuş cıvıltıları arkadaşım olsada küskün gönlüme merhem olmaz sevdiklerim... bu yürek yanar, yanmasına da el dokunuşların uzak kalır bakışların yön değişiminde kayarken boynu büküklüğüm görünmez ki sana birde köşelerin koynunda kalmışlığım sanma ki mutluyum Okyanus kumsallarında... bugün anaların günüymüş derler ya bir buket çiçek bile alamadım göremediğim anama inan bana, kimsesizliğim öldürecek beni sevdana uzak kalışlarım tükenen ömrün yol kavşaklarında düşersem eğer kim vurduya giderse kardelen yüreğim unutma seni sevdiğimi yaralı sol yanımda seni götürdüğümü unutma sakın, unutma!.. |
göremediğim anama
inan bana, kimsesizliğim öldürecek beni
sevdana uzak kalışlarım
oldukça içten ve o kadar da güzel