ÖZLEMİN KÂBUSUM
Geceler mengene, içimi sıkar
Hasret yankılanır, küsüşlerimde. Ne kadar bağırsam, sessizlik çıkar Sağanak gözyaşı, gülüşlerimde… Ben uyurum, özlem her an uyanık Koşamayan ayak, çıkmayan çığlık Kaynaşan “Neden?”ler, boğan hıçkırık Kuşku mezarlaşır, düşüşlerimde. Onur paramparça, uykular yarım Gözümü kırpamam; dalsam, korkarım. Uyku haram; kâbus, tüm rüyalarım Yorgun sabahlarım da düşlerim de. Onur BİLGE |
Koşamayan ayak, çıkmayan çığlık
Kaynaşan “Neden?”ler, boğan hıçkırık
Kâbus mezarlaşır, düşüşlerimde.
Yüreğine sağlık duygu dolu gayet güzeldi şiirleriniz...Kalemin daim olsun..Tebrikler,...
selamlar...