ÖZLEMLERDEN SONSUZ YAPIYA BERKELEYLEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ben ibrahimi bir yolun yolcusuyum
korkacak şeyim yokki ateş yaksın eşyayı varedeni kırmadımki hiç ben neden sertlik üzsün yumuşak sapıtsın ben benimle çevriliyim evrenim kendim üzen öz elim neden suçlu ola başkasın ben ibrahimi bir yolun yolcusuyum korkacak şeyim yokki ateş yaksın eşyayı varedeni kırmadımki hiç ben neden sertlik üzsün yumuşak sapıtsın ben benimle çevriliyim evrenim kendim üzen öz elim neden suçlu ola başkasın ================================= açlığımın sayısız dibsiz kuyusuna isim koydum bir resim yaratarak(uçlanarak) dibsizliğin dibinde sonsuz kapılar her kapının ardında yine kapılar oyun gibi başlayan düşümdeki resim hayali özlemi açlığı sınırı aştı kartopundan başlattığım çı(a)ğım benide senide evrenide sarmaladı seni şimdi dahaçok anladım BERKELEY |
her kapının ardında yine kapılar_
düşüncelerinize sağlık hocam. çok güzel ve anlamlı bir şiirdi. okumaktan zevk aldım doğrusu. felsefi yaklaşımlarınız şiire daha bir ayrı yansıyor. tebrikler. saygılar