ne acılan
ne öfkelen
kov sıkıntı bulutlarını
gölgelenmesin bakışın

inadım
halâ inanmak istemeyişimdendir

ihtimal vermediğim gerçeğin
su yüzüne çıkmasıdır bir anda
çaresizliğim

bunalma benim yüzümden
ferahlık ara tebdil-i sevgilerde

artık eminim
sen beni sevadân azâd’ettin

...

haylidir
kara yeşil ve kıpırtısız bir göl gibiydin
durgun ve raşesiz sular gibi

ve artık ne yazık
bana dair bir çakıl taşı bile yok ellerinde

ki eskiden sabah ezanlarında
her gün
her gün hevesle
o çakılları sularda her sektirişinde
sevgiyle açılıp gelen halkaları karşılardı
hazan rengi yüzüm
sevdâ rengi kelimelerim

sen beni sevdâdan azâd’ettin


çaldırdın siyah incisini
nilüferli suyun dibindeki istiridyenin

hatta çaldırmadın
bile bile göz yumdun yitmesine
gördün ve hiç ses etmedin

paslı bir çakıyla inciterek
bilerek açtın yüreğini
alın sizin olsun dedin

zaman mekân bahanesiydi sığınmak istediğin
kymetini bilemem nasılsa dedin

sen beni sevdâdan azâd’ettin

...

ne acılan
ne öfkelen

yankısız bir dağ gibi
yatağına çekilmiş nehircesine

poyrazını unutmuş eski bir rüzgar
ve deprem öncesi sessizliğince sus
karabatak misali gizlen derinlerine

gölün karşı yakasında
bir telaş
bir umut
bin şiir vardı seni bekleyen
geleceğinden eminim derken


sen beni sevdâdan azâd’ettin

...


unut
şimdi tam istediğince unut

unutmanın rengidir o kurşuniler

biliyorum
kurşun gibi acı
kurşun gibi ağır olacak inkârın

ben yine tariften aciz kalacağım kendimi
yine cılız kalacak sebeplerim

yazık ki
karaladığım tasvirlerde yok artık yerin

sen beni sevdâdan azâd’ettin...



CEYDA GÖRK...
Tüm sevgili şair ve şairelerime, kalem dostlarıma, mübarek bayramın hayırlara vesile olmasını diliyorum...hepinize ayrı ayrı selam ile...aşk daim olsun dostlar...