yoksun ya!
hiç bir şey yapmıyor bu günlerde
ağustostan kalma,
sokak alışkanlıklarım
ceplerinde düş,
telaşlı yalnızlıklarımın
sabah ayazları,
iskeleden keşişleme topluyorum
çuval çuval yok ellerinden
yüzümü denizlerine bırakıyorum
gemilerin geçiyor gözlerimden


kahkaha süpürüyorum kaldırımlardan,
gece yanakları okşanmış
ıslak gülüşler kovalıyorum
akşamdan kalmış
parçalanmış umutları,
yapıştırıyorum
bir uzun oflu
esmer bulutlar erteliyorum
saçağı boş
düşü loş
kimbiliri bir adım öte

sonra her öğlen
iki odun atıyorum güneşinin
sırnaşık gölgelerine
küsüyorum,
masalı bölünmüş çocuklar gibi
susuyorum sonra
eksik bir eylül yaşıyorum
yaz niyetine
bin hüzünlü naz benimkisi anlayacağın
sen gittin diye
dedim ya
hiç bir şey yapmıyorum bugünlerde
bu yorgunluğum niye

Burgaz.2009
Demir Mutlugil