11
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2607
Okunma
gecenin konukluğundayım
çoklardan birinde
ben çayımı yudumluyorum/o karanlığı
baş ağrılarımdan dem vuruyorum ona
muzdaripliğim aşmış milleri
homurduyor konuştukça ben
sıktığını hissediyorum dişlerini, paslı raylar geliyor aklıma
en dostumdun hani diyorum, ürkütme dilimi
sende olmazsan?
sende olmazsan, kime anlatacağım beni?
biliyor musun? delirtiyor sessizliğin sesi
ürküyorum uğultusundan!
tutamadığım sözlerime bin öfke var bakışlarında
aşamadıklarıma kara kusuyor, katran kar beyazı sanırsın
yazamıyorum diyorum hayli zamandır
yazıyor da yazamıyor/anlatamıyorum
aklımı arama ilamı çıkarmışlar sokaklarda
aptal gülüşlü bir afiş süslüyor duvarları
yakalayana ödül sunmuşlar, bedel bin yıllık saltanata
peki neredeyim ben söyler misin diyorum
varsın bir ömür kavrulayım lavların koynunda
ben bulayım, akıl cellatlarından önce beni!
hangi sokaklara gömdüm güvenimi
hangi caddelere sattım özlemlerimi
hangi yıllara sundum çocuksu düşlerimi
hangi suret-i beşerlere sattım bir gülüş bedeli yedi rengimi
yeter diyorum yeter, azad edin beni!
kahramanları üstüme geliyor hatim indirdiğim kitapların
cümle dünya edebiyatı hükümler veriyorlar infazıma
dolmuş miadlarda beyhude arayışlarım
telaffuzsuz sözcükler cenke çıkmış beynimde
uğulduyor kılıç şakırtılarında kulaklarım
korkuyor muyum? hani yoktu lügatımda?
meydanları da kalmadı erliğin savaşacak
bu ne telaş ki, tedavüle gömülüyor erdemler
düdenler taşmaya yüz tuttu kusacaklar az daha
istifliyorum sözcükleri ansiklopediler sırada
yeni basımlarda mı bulacağım mealini
çok şey değil istediğim, birkaç kelam beş heceye tekabül
bulan varsa, bilen varsa söylesin
yemeden öğün niyetine son kez beynimi!
onur derlerdi adına kaldı mı bileniniz?
saygı gelirdi ardından, koşar adım koşulsuz
erdem, isimlerinde mi kaldı delikanlıların salt
güven vardı hani, el ense cıgara tüttürdüğümüz üstüne, bulunca
dostluk derlerdi galiba, iki başlı, iki hece, kutsaldı
ölümden ötesi yoktu yetecek gücü hani?
bir de..
bir de aşk diyorlardı adına, öyle garip işte tek hece
resti çekti mi dizlerine çökerdi dünya
insan derlerdi hepsine topyekün hani
insanlık!
var mı anımsayan, bilen var mı?
hangi hücrelerde doldurmakta müebbetini
yada çekildi mi çoktan ipi?
sehpalar tekmeye ödedi mi diyetlerini çoktan
peki ben neredeydim söyleyin!
hangi kahrolası zamanlarda harcadım usumu
hangi takvimlere çizik attım şuursuz
hangi akrep kovaladı yelkovanı koşarca
hangi dipsiz yürekleri doldurmaya çalıştım, kör/sağır
neredeydim söyleyin!
çığlıklarım geri dönmekte bana, muhatapsız
gece nerede, bunca susamazdı sabırsız?
aralıyor gözkapaklarını, tüketmiş gücünü hırıltısı bu kez
esniyor kocaman ağzıyla
girip yok olmak istiyorum bir an, geri dönüşsüz
kalırsam, bin yıl zarardır doğaya atıklarım bile
sus diyor
sus ve uyu…
ve tek cümle çıkıyor dişleri arasından, mırıltıya benzer
senin dünyaya gelmen bile hataydı!
sabah olacak şimdi sus ve uyu
saçmalıklarınla bozma ahengini dünyanın, raksını
sus sus ve uyu
araladım dünyaya açılan perdelerimi
gün doğmuş
sabah olmuştu
varken ben yok olan insanlık gibi
ben de yoktum görünürlerde!
yoktum!
5.0
100% (7)