2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1363
Okunma
Dümensiz,yelkensiz,taka misali
Açıldım,gözlerinin ummanına.
Umuda yolculuk azıksız
Sevdamı su hasretini aş ettim
Asırları kıskandır dı;
Her geçen gün
Merhametsiz tıklayan
Her saniye
Bir devri yaşadım
Hummalı aşkınla
Ve şimdi
Titreyen dudakların
Küreğe mahkum etti beni
Anlarmısın bilmem
Yokluğun dalga dalga,iniyorken üstüme
Her darbede sevdan büyüyor
Benliğim ölüyor....
Ne takat kaldı umman da gezmeye
Ne de liman da yatmaya
İşte teknem karaya oturdu
Kendimi terk ettim
Bıraktım
Zamanın insafında çürümeye...
C.Saip YÜCE
05/04/2005 İZMİT
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz