KATİL
Canını aldığın çocuk koşardı,
Bilmezdi ki her yer mayın tarlası, Ufacıktı yüzü, Onun için biranda karardı gökyüzü, Onca çocuğun hatırası, hiç mi için yanmadı. Sen kendinle savaştasın kalbin dolmuş cephane, Ne söylesek de boş çocuk vuran o katile. Kan bürümüş gözündeki deriyi soy, Görmüyor musun ? Acımadan aldıkların daha çok toy…. Yüreğine elini koy ! Yaşamın yaprak gibi dalında kuruyor… FATMA ERBAŞ |