dua...dua bir farkediş...sesleniş...hem de bin aydan hayırlı bir aya...gecenin diğer gecelerden farkını ortaya koymanın seslenişi cümle insanlık adına...duanın ön plana çıkarıldığı bir sesleniş...duamız olmasa ne değerimiz var değil mi? Dua eden bilir ki,Ya Rab,ben acizim,çünkü bir mikroba,bir zerreye ve ecele geçmez sözüm...dua eden bilir ki,Ya Rab,ben fakirim,mülk senin ve ben de senin kölenim,çünkü üryan(elbisesiz) geldim dünyaya,üç metre bez alıp döneceğim mezara...Dua eden bilir ki,Ya Rab,zayıfım,çünkü gücüm yetmiyor kendi arzularımı frenlemeye...Dua eden bilir ki,sesini duyan,yüreğinden geçenleri bilen biri var...Vedud(çok seven ve sevilen Allah)olan Rabbimiz bizi çok seviyor ki,saymakla bitmeyecek nimetlerle bizi kendine hayran bırakıyor...Bir bebekken,annemizde süt bulduk,onların ellerinde şefkat ve sevgiyle büyüdük...binlerce sperm içinden en sağlıklısı olarak düştüğümüzde anne rahmine,milyonlarca ihtimal içinde mucizevi bir şekilde özene bezene insana dönüştük...her anımız,para pulun yetmeyeceği nimetlerle sarmalanmış ki,bize bu güzellikleri sunam Yaratıcımıza yalvarmayacağız da kime yalvaracağız...işte,duaların kabul olduğu muhteşem bir fırsat,Kadir Gecesi...hele Ramazan'ın güzellikleri ise saymakla bitmeyecek kadar harika...Şairem de diyor ki,haydi, diller yürekle birleşip dua dua Yaradana yönelmeye...

tebriklerim,Ramazana ve duaya dair dizelere sindirdiğiniz güzelliklerdeki iç sesinizedir...selamlarımla...