HÜZÜN BULUTU
Bir bulut gibi çöktü üzerimize hüzün
Durduk yere girdi hayatımıza mutsuzluk Acı verir oldu yaşadığımız her gün Gülerek uyandıysak eğer sabah Gecesi gözyaşlarımız damlar oldu gözlerimizden… Korkularımızdan kaçarken, Düşmüşüz yalanların pençesine Doğrularımızı unutmuşuz… İçimizi sarmış kin ve nefret İyiliği unutmuşuz… Ellerimizi uzatırken sevdiklerimize Silahları doğrultur olmuşuz… Koşarken başkalarının yardımına Kendi sorunlarımızı unutmuşuz… Halkı kardeşçe yaşatalım derken, Birbirine düşürmüşüz… Şimdi ileriye bakmanın tam zamanı Hala neyi bekliyoruz? Vatan toprakları elimizden bir bir kayarken, Yok oluşumuzu izliyoruz… Beyza AYDIN |