.....A N N E M E.....
Herhangi bir hayat günümün, unutmak istediğim gecelerinden biri...
Bu yaşımda belki de annemden küçüklüğümde hiç dinlemediğim Masallarla uyumak isterdim, sabaha masal gibi kalkmak için belki Hep özledim annemi, bana oğluşum demesini, bakmasını gülümseyerek bana Nereden açıldı konu bilmiyorum geçen gençliğim, yorgun adamım Bir gün dedi ki bana, anadolu da çocuklar gece sevilir oğlum Uyuyamadım o gece, o gün bu gündür geceleri hep bekledim, belki sever diye Ya ben uyuya kaldım o severken, ya da o ben uyumuyorum diye gelmedi Yıllarca bekledim binlerce ömrün feda olası o kelimeler için, gelmedi, gelmedi... Şimdi bunca beklediğim yıllarımın ardından, Bu evden ayrılırken sizlere el sallamak O kadar zor geliyor ki bana... Bir yanım kanıyor anne, acıyor bir yanım, sızlıyor ! Eksiğim be annem, inanın eksiğim, çok eksiğim İçimde bir yerler nasıl titriyor bir bilsen annem Ağlıyorum içten içe, gözyaşlarım yine içime akıyor... Annem, canım annem, can annem, dünyam annem, herşeyim annem Gece el sallar evlatlar anne, siz uyurken, üzülmeyesiniz diye Göremezsiniz, ağlayamazsınız, ANLAYAMAZSINIZ.... Not: Canım Anneme....... |
Hayat işte mecburuz oradan oraya savrulmaya...
Onların kokusu nefesi olmadan yaşamaya çalışmak çok zor...
ŞİİR HER DAİM...Tebrikler...
YİĞİT KIRCA