İĞNELER
Tutamadan ellerini,
Gölgesi bozuk bir soysuza gittin… Sanki koluna girdiğinde güler gibiydin Nasıl bir hazdı ki Eridiğimi, Susuzluğumu, Çaresizliğimi , Göremedin … Kimsin sen? Çek git yarim! Sensiz kalayım, Yüzün eskir bari bakmayayım… Avaz avaz bağırmaktı niyetim, Temizlemekti paslı ruhumu ruhundan, Beceremedim, Kıyamadım kara gözlerine… Eridim de yine döndün gittin gölgesi bozuk ile… Sen gölgesi bozuk! Neredeydin? Birden nasıl girdin kara gözlümün kanına? Ruhum paslandı baş edemedim, Gulyabaniye döndü suretim… İğneler! Bunlar da nerden çıktı gider ayak? İğneler elinde! Yapma! Yapma acıyor, Kanlarım göğsüme iniyor… Yapma yarim kanın kanıma giriyor, Git diyemiyorum, Yeter ki gitme, Batır iğneleri, Gitmen kadar acıtmaz ne olur… Sen kimsin? Nesin? Gölgesi bozuğun peşinde misin? Ruhuna nasıl tecavüz etti bu soysuz? Zevk almışsın belli… Zamanı mıydı bunların? Zamanı olmalı mıydı hayatımızın? Gerçeğimdin kara gözlüm Gittin… Güldürme seviyesiz! Ruhum bulandı pislikten… Gidin! Paslardan kurtulmalıyım, Hafızama kaydolmuş kadınım ve gölgesi bozuk Gidin! |