KANIYORUM
Sen, sakin sonbaharın gülü
Gülüm olur musun? Olur muydun? Ele mi gidiyorsun sevdiğim? Sevgimden yoksun kalmak mı niyetin? Gonca gülüm Beni hiç görmedi gözlerin Oysa gözlerinin içindeydim Niye benim olmadın sevdiğim niye? Delirttin büsbütün beni be yarim Göğsüme hançeri sapladın Kanıyorum Elin onun elinde Gözlerin onda Bütün bunlar gözlerimin önünde Beni delirtircesine… Gülüm, beni sevmedin ya olsun be! Ben rüyalarımda beni sevdiğini gördüm Bu bile yeter …ve gülüm Artık seni kendimden nefret edercesine seviyorum Senden nefret etmemek pahasına… |
kalkıp bir aşk şiiri kalemine yorum yaparsa
bu sayfa karamsarlaşır
aşkın girdaplarında kaybolur cümleler ve mısralar
ama şunu demeliyim ki
beğendim şiiri
kendi içerisinde hem bir mektup hem de betimlemeler ile süslenmiş...
sevgi ve saygı ile dost
rüzgârın hiç eksilmesin...