BEN ARTIK YAZMIYORUM
Yazmayı çok sevdim.
Elim kalem tuttuğunda. Çizmeyi istedim önceleri, Çiçekleri, canlı güzel renkleri Ağacı çizdim, koca bir beden. Dalları, dallarında yeşil yaprakları, Ne de güzeldi, mevsiminde meyveleri. Aklım erdi gözüm gördü sonraları Görmemi istemedikleri Sümüklü sefillikleri. Bedeni para eden, Parasız bedenleri. Yazmak istedim işte o zaman. Ben yazamadım, Birileri yazdı benim gördüklerimi. Okudum ben, ilkeli birlikleri. Onlar yazdı.. Ben yaşadım sefillikleri. Onlar yaşadı bana yasak ettikleri, Sevgileri, sevgilileri. Nasıl geçti biliyor musunuz zaman, Sevgiyi hissedemeden, Seni seviyorum diyemeden, Gelip dayandı hazan. Şimdi yazayım dedim, Yaşamadığım sevgileri sevgilileri, Hissetmek istedim geç kalınmış, Yaşanmamış mevsimleri. Ben okurken, yazamadığım dönemleri, Onlar yazarken değiştirmişler, İnsani değerleri, sevgi dolu yürekleri. Şimdi yazmak istiyorum, İlahi sevgileri. Yaşanası bir tutam sevgi uğruna, Çekilen rezaleti, sefaleti Sevgiyi yazmak, yaşamak istiyorum. Aynı yerde sandığım gençliğimin, Nerede ölüme eş sevgileri, sevgilileri. Yazmak istiyorum, İstemediğiniz gördüklerim, Görmeden yapamıyorum Duygusuzca bedenini sevenlerim. Üç kuruşluk insanlar uğruna, Dibe vurduğum karanlık gündüzlerim. Ben yazamıyorum. Gördüğüm pislikleri, Allayıp pullayıp satamıyorum, İçi kan ağlayıp gülümseyen yüzleri. Yazamıyorum, Adına mutluluk oyunu dediğiniz, Dibindeyken hayatın, Su yüzünde gösterdiğiniz Yalanı riyayı yazamıyorum. Sizi mutlu edemediğimdendir, Ben artık yazmıyorum… Faik; 20/11/2007 İskenderun |
ustaca bir ifade ediş şekli
güçlü
duygulu
ve tam tadında
kutlarım sevgili şair
kaleminiz dert görmesin