Yüzü aldır kızarmaz,
Namusludur,
Mangalda kül bırakmaz.
Hep başkalarındadır çuvaldızı,
Kendine iğne bile batırmaz.

Namusludur,
Bazen parayla sıvanır,
Bazen bir mevkide saklanır.
Genellikle en namuslu odur.
Kendi gizli yapar,
Başkası yapınca namussuzdur.

Bazen takkelidir, bazen türban takar,
İbadeti yoktur, olmayanı kınar.
Mutlaka bir bahanesi vardır,
En dürüst en namuslu bakar,
Takla atıp, yalakalık yapar.

Namusludur siyasette yapar.
Ne sağcıdır ne de solcu,
Her daim menfaate, doğru yolcu,
Hangi yanında sızı varsa,
Hep aksi yöne yatar.

Dürüsttür, hem de çok namuslu.
Rakı sofrasında yatar,
Oruçlu kalkar.
Her ilişkisinde menfaat arar.
Hep karalar, hep birilerini kınar.
Namussuzluğun alasını yapar.

O çok dürüsttür çok ta namuslu.
Para ve itibardır tek dostu.
Kullanmayı sever her imkanı,
Her mekanda her insanı.
Direnen olursa karşısında,
Namussuzdur onun adı.

Ne diyeyim ki ben ona,
Namussuz oldum bu yolda.
Namus onların olsun.
İnsan olmak yetti, yaşadığım zamanda.

Faik ; 03/09/2009 İskenderun