anılar saldırır geceye
cinnette tüm düşlerim
sokaklar korkar düşlerimden
yüzümde delirmiş bir miras
şizofren bir gülümsemeyle seyre durur
köpükten balonlar uçuşur
avucumda sakladığım misketler kırılır
sokakların seyrine dalar çocukluğum
ne tuhaf bir haldir çocuk olmak bilirim

bisikletten mi düştün aşka
yoksa atlıkarıncadan mı
sorarım uzaklara
dalıp giden adamın
dalgınlığında eriyen dondurma ma ağlarım
şehri bütün haylazlığıyla
bindirirken kağıttan bir gemiye
bir kibrit çakarım ardından
bütün oyuncak dükkanları tutuşur
kulağımı çekerken sinsi bir el
ne tuhaf bir haldir çocuk olmak bilirim

köpekler mesken tutar geceyi
şişirilmiş bir hikayede
ciğerci dükkanı nı beklerken kediler
çocukluğumun tam ortasından
camına taş atıp kaçarım bu masalın
ne tuhaf bir haldir çocuk olmak bilirim

kaçak bir yolcu gibi
kağıttan gemiye bindirip
bu ihtiyar şehri
yakarım kağıttan gemileri
anılar saldırır geceye
o cinnette tutuşur tüm çocukluğum.

Ayşegül Gökdemir



Zamanı Yırtan El isimli yağlıboya çalışmam