Gözlerim bakışında kördür artık
Çekilmiş perdeleri,
Renklerin hepsi bir,
Yollarımsa tek şerit,
Diller suskundur, uyuşmaz kötüde,
Yönüm dönük Kabe’ye,
Şimdi azıcık mola,
Duaya durmalı insanlık

Gönül dilinden dökülür dualar
Semada açılır kapılar
Mahyasında asılmış kandiller ışık ışık
Gözlerden gönüllere yansır manalar
Minarelerde tüm gözler ve kulaklar
Adını anmaya başlar dualar

Şimdi dinme vakti
Yangın nefislerin harının
Güneşlerin geçtiği, geceli ülkelerin
Hilale takılır tüm aşina ezberler
Güne yaslı kalır tüm sayılar
İple çekilir, gelir akşamlar
Şimdi başlasın dualar; tam vakti


Toplanır sofraya cümle ahali
Topa tutulur sineler
Açılır sevinçle orucun mihengi
Sarsılır dudaklar, kabulde dualar
Dem vakitten biridir; iftar vakti
İnsana hediye iftardaki dua hali


Huzur bulur insan, geridedir sabır
Doldur senelik aç gözleri
An; susuzluğun yenildiği andır
Ezanları yükselir, minareler süslü
Payidar dır tüm gönüller
Gönlün duaya vardığı andır; iftar

Şimdi; bir telaş düşer geceye
Gark olmuş gece karanlığa
Bir ölüm sessizliği beklerken sabahı
Bir yeni diriliştir ufukta atan
Şimdi; imsak başladı her gün tekrarlayan
Yarınki doğacak günün iftarına…
İftarla dua gizlenir giz bir geceye...

02-09-2009 Hayrettin