Bu da yeşil kalemimden döküldü.
Korkma bu şiirimde de zarar vermedim sana
İster aşk koy,
İster ilgi koy,
İstersen şefkat.
Ne koyarsan koy adını, ne dersen de
Bildiğim tek şey gönlümü dinlemiş olmam.
Şu kadarcık hayatımda
Vermedim kimseye hasar.
Talan etmedim kimsenin gülistanını,
Hep ben topladım tarumar bahçemin azelyalarını,
Kimselere temizletmedim harabemi,
Yük olmadım, zahmet ettirmedim.
Sana da yaşatmam, kırmam seni,
Yıkmam itibarını,
Görmezsin, bilmezsin, en çılgınlığımı, yürekliliğimi ve sevdamı..

Özenle eker özenle toplarım
Fark edemezsin orman gülümü,
Kokusuzdur, her biri ayrı güzeldir ama
Fark ettiğin tek şey huzursuzluğudur bahçemin.
Kimse koparmadı tıpkı senin gibi.
Hep bilindi hiç birinin kopmayacağı,
Hepsi el vermiş, kök atmış birbirine,
Karışmaz biri diğerine,
Bahçemde ki azelya çiçeklerimin.

Beyaz olsun senin rengin,
Yüreğin, görünüşün kadar temiz,
Adın kadar naif, ince ve saf..

Vakti gelince,
Seni de sensiz ektim sensiz toplarım,
İncitmeden, kırmadan, yormadan…


31.07.2009

Azelya: bi orman çiçeği, kokusuz, bir kökte birden fazla renkle açan çiçek