Aynalarda biri vardı
Arada bir bana bakan
Kaçırırdım gözlerimi
Sertti gülüşleri
Çok canımı yakardı.
Konuşurdu benimle
Hep de unutmak istediklerimi
Bana hatırlatırdı
Ve acılarıma
Garip bir sevinç duyar gibiydi
Kimdi aynalardaki???
Dost muydu ? Düşman mıydı ?
Belli değildi.


Ben gülünce
Çatılırdı kaşları.
Hiç istemezdi,
Mutlu olmamı


Bir an önce
Kaçıp kurtulmam gerekti
Aynadaki düşmanımdan
Aynalarda hep o vardı
Alaycıydı gülüşleri
Ve acılarıma
Garip bir sevinç duyar gibiydi
Sanki aynadan çıkıp
Dikilecekti karşıma
Aynaları kırdım onun yüzünden
Koştum sonra
Ardıma bakmadan koşuyordum
Ya da
Bir başkası koşuyordu benim yerime
Bir başkası da
Gülerek bakıyordu arkamdan