Gülüşünü özledim, bıyık altından öyle sessiz
Nasıl tırmanacağım dut ağacımızı şimdi sensiz
Bir başımıza kalakaldık , dalsız, budaksız, bedensiz
Çok acele etmedin mi be koca çınar


Belki bizim tosunda oynamak isterdi saatinle
Yada ne bileyim dizinde oturup yüzleşmek benliğiyle
Haketmemişmiydi parmağına yapışıp şeker almayı seninle
Çok erken gittin be koca çınar


Üzdük, yıprattıkmı yoksa seni hoyratça savurduklarımızla
İzin vermezdin biliyorum görseydin eğer yaşananlara
Daha edecek nasihatler vardı şu yalan dünyaya
Biraz daha kalsaydın be koca çınar


Kışa döndümü çiçeklerimin yüzü, koşup sana sığınırdım
Yıkıldımı üstüme öfkemin yankısı, sırtımı sana yaslardım
Veda etmeseydin hemen senden gelene de dayanırdım
Sen yıkılmazdın be koca çınar


Bir başkaydı kabuslarımı örtüp saklayışın
Saydın mı kaç oldu o pencerenin ardında bekleyişin
Tüm dualarım sana tek dileğimdir ebedi kurtuluşun
Yine de erken gittin be koca çınar


DEDEM;
MUSTAFA HOROZ’a