MAHMUDE OTUMAHMUDE OTU bana, yani bu soluk benizli bu, mahşer yürekli adama çok, ama çok benzeyen bir çiçek var adı, Mahmude Otu... ben, bir cehennem yalnızlığına sürgün olurum terk eder beni yaranım, dostum ve ağlar Mahya... temmuz-ağustos sonlarında: Mahmude Otu biter avuçlarımda... bana, yani bu kambur zavallıya, bu ayarı bozulmuş, kadrana, bu ateşten halkaya... çok, ama çok benzeyen bir çiçek var adı, Mahmude Otu... ben, kovulurum cennetten, âsi olurum cehennem almaz beni, tenime kâfir olurum fikrimin kapkara boşluğunda: Mahmude Otu biter avuçlarımda... bana, yani bu âb’dan çıkmış nâr’a kör kuyuya mülteci Yusuf’a bu, kan saçan mahkuma... çok, ama çok benzeyen bir çiçek var adı, Mahmude Otu... ben gül olurum, an gelir, güle hâr, bülbüle ağyâr olurum boşluğa değer, devrilir, ipince huzur olurum. ayrılık ve ölümün vuslatında: Mahmude Otu biter avuçlarımda... (MAHYA) |
susmasın bu kalem
selamlar