ARTIK GEL ELİMDEN TUTKıyamet gibi içim, Başımı bağlasak yar. Yine oldum o biçim, Oturup ağlasak yar! Kaç düğümdü bu hayat, Çoğalıyor kat be kat, Göğsümü yaran firkat, İkimizi de yakar! Yol bilmem, yordam bilmem, Çağırırsın gelemem, Kimseden af dilemem, Yağsa da başıma kar! Otur şöyle diz dize, Bir kez gelip göz göze, Anlatmazsak biz bize, Çöker dağlara efkar... Her durak bir su başı, Dinmez gözümün yaşı, Bu feleğin son işi, Kancayı bize takar... Savruldu at yelesi, Bir tufan arefesi, Düştüğüm yer neresi? Sular bendimi yıkar... N`olur! Gel elimden tut, Yaşatır belki umut, İçimi kemiren kurt, Ne gün açığa çıkar ? Hayrettin YAZICI |
Yüreğinize sağlık var olun.