Kumar Gözlerin
Ömrümü bozkıra çevirir gibi,
İçim de kor olur yanar gözlerin. Attığım her zarda yek gelir gibi, Müflise çevirir kumar gözlerin. Bir lahza bırakmaz hiç beni bana Aklımı kurcalar derin muamma, Dururdum ayakta, düşmezdim amma Yerle yeksan etti, şamar gözlerin. Mecnunu del eden Leyla mı çöl mü? Bülbülü kandıran bir nazlı gül mü? Haccac da kılmadı böyle bi zulmü, Hali perişanıma yumar gözlerin. Ben boyunduruksuz bir asi taydım, Her geçen günümü geçmez sayardım, Aşkın kemendine tutulmasaydım, Ruhumu eritti tımar gözlerin. Abdullah Ecevit |