ZEMHERİ'DE GÜLLER DERSEN NE YAZAR
Rahman’ı kalbinde taşımıyorsan
Dünyaya sen malik olsan ne yazar Bir aciz nefsini aşamıyorsan Bin gece secdede dursan ne yazar Saraylar altından köşkler kursanda Malınla övünme servet bulsanda Eğilir bir gün baş dimdik dursanda Ah edip dizine vursan ne yazar Gerçak dost sandığın ömrün boyunca Sırtından beslenip karnı doyunca Ardından herkese ahmak deyince Gerçek yarenini bulsan ne yazar Baharın bitipte kışa dayanıp Girmişsen işrete kire boyanıp Gözlerin açılıp bir gün uyanıp Hakkı hakikati görsen ne yazar Yaradan herşeyi yoktan var etmiş İman’ı insana ehl’i yâr etmiş Aşk’ını verdiği kalbi nâr etmiş Aşığa teselli versen ne yazar Devrilir sonunda bahtın direği Yaşamak anlamsız yoktur gereği Vicdanın hapseder naz’lı yüreği Vuslatın sırrına ersen ne yazar Ömrünce goncayı kibrinle ezip Gezdiğin yerlerde gururla gezip Hakikat sırrını sonunda çözüp Zemheride güller dersen ne yazar |
çok güzel şiir,
saygılar sunuyorum.