Kendine güvenmeyenin en iyi taktiği, susmaktır. LA ROCHEFOUCAUL
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Ölümün Sesi (Enver'e Dair)
SELENGE
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 2 yorum · 1412 okunma
 Ölümün Sesi (Enver'e Dair)
hayat boyu koştun
kimi zaman Deli dumrul kimi zaman Sungur’dun. ’’enver’’di asıl adın! yayın gergindi daim okun keskin. bu erek için çok yollardan geçtin. caymadın ve saymadın adına takılan mahlasları, parkana asılan nişanları! öyle çok sevdin, hülyan dünyana karıştı peşinden gittin. fazla geldi,ikaz edildin, olmadı sürgün yedin! vatanından ’’imana eş değer’’dediğin amacından uğruna hain sayıldığın davandan işte böyle koparıldın! ’’başarısızlık,başarıları sürükler çok zaman ardından.’’ beklemediler,damgalandın. şimdi bugün susar, sen konuş hain kahraman! tarihe ses bahşet duyulsun dört yandan! geçmesin adın bir daha, olur olmaz yerlerde! zikredilme geçmiş yargıçlarının önünde! yüklemesinler sırtına yüzyılların gamını! biliyorum kıskanacaklar anlatınca esrarını! ötelerden bir ses geldi, işitmekte kulaklar. sinmiş köşelere cem-i cümle korkaklar, eminim kaçacaklar! ’’kalabalık... sisler içerisinde ortalık... metal,soğuk et ve karanlık... meydana dayandık. tanımadığım yüzler, yabancı gözler, çoğu gönülsüzler. ben gönlümü döküp gelmişim. umut işte, peşinden sürüklenmişim. ...... kılıcımla yattım her gece. içime,acımı,derine attım. zamandan ayrı ve tüm çabam boşaydı var değildim artık,yoktaydım. herkesin gözünde küçük bir noktaydım. siyahtım,kandım,aptaldım. yine de yılmadım. bu bir gidişti,kaçmadım. gittiğim yerden doğacaktı belki güneş, güneş,beni itenleri bile etrafına toplayacaktı. özlemlerim zaferle son bulacaktı! hep birlik olacak,ruhum uyanacaktı! ben kimseyi satmadım, herkes beni sattı. ama çoğu sattığını sandı. erekleriydi sattıkları. onlar sattı, yakalarına apolet taktı!’’ ses kesildi. ahenkli bir tınısı vardı,tok, hırıltılaştı! susma,dirilt aklımızı kaldır tozumuzu dumanımızı! konuş ey yasaklı! ’’çok acı çektim. ama çeke çeke bitirmiştim. şuurum yerinden uzaklaştı öyle bir an geldi. bu faslı bitirme vakti... aklım alnımdan ter olup aktı kılıcıma damlayıp parlattı ışık gözümü aldı. mitralyözler anırmaktaydı. bu,kıyametin düğünü olmalıydı. mahmuzladım atımı. ardımda bırakıyordum ardımı. sisler içinde ortalık metal soğuk et ve karanlık... ardımda vatanım ardımda baştan kaybedilmiş iki abide zafer. biri inancım, diğeri kadınım... hiç sahip olamadığım... kapattım gözlerimi, kılıcımı savurdum Allah’ın esmasını sayıkladım. atım dolu dizgin yürüdüm mitralyözlerin üstüne! budur tüm esrarlı hikaye! veda vakti,ebediyete!’’ nefesim tutuklu. çıkamadı ağzımdan kafamdaki hiç bir cümle. susmustum! ve susmalıydım! esrarı bilen ben, cümlesinden saklamallıydım! o böyle istemişti, yasaklı kahraman! enver! |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ölümün Sesi (Enver'e Dair) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
BabaHaydar
22 Ağustos 2009 Cumartesi 16:06:15
güzel şiir. tebrik ederim. enver, enver olalı böyle şiir yazılmaıştır belki de
allik tarafından 8/22/2009 4:08:56 PM zamanında düzenlenmiştir.
allik tarafından 8/22/2009 4:08:56 PM zamanında düzenlenmiştir.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 22.8.2009 01:04:22
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1412
Yorum
: 2 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.