cennet vatanın diğer köşesi
yitik vatanım benim...
zavallım... bu cennet vatan, makam sahibi olduğunda canavarlaşan insanlar cennetidir! demiştim bir zaman! ve bugün de bir başka köşesinden, bağrındaki değerlerin farkında olmayan, ilime kıymetsizlik payesi vericiler cennetinden bahsedeceğim! çok sebeplenmişizdir biz... kurumuş midemiz iliminin zekatını verenlerin inayetiyle şenlenmiştir! bir cenaze gördüm bugün, sahipsiz... ne lanetli kul! dedirtir insana! bu nasıl bir ölümdür Tanrı? yalnızlık mıdır kulun hakkı? çok sebeplenmişizdir biz, alın terini sayfalara akıtanlardan! varını yoğunu bu aşk için satanlardan! o ışıklar ki, hepsi küçük birer güneş! binlercesini gözümüze tutanlardan şenlenmiştir ömür denilen dehliz! bizler... hepimiz üryan doğmuşuz! harfler alamettir! harflerden öğrenmişiz kendimizi... kendi üzerimizden hayatı... okumak dediğimiz budur anlamlar yumağı! varlığımız... varımız... biz bu sebeple varız! kimi paltosunu sattı ilmi sudur etsin diye. çünkü ışığı yoktu, o parayla gaz lambası yaktı! kimi kütüphane masalarında yattı! biri gözlerini verdi ömrüyle bir! biri doğmamış evladından caydı! alimin,ilim,hem ilacı hem evladıydı! bu ülke,bu cennet vatan, bir kat cennet ki, bir köşesi kimsesizler mezarlığı! ne hazin son Tanrı! onlar beklemediler bir karşılık. verdikleri,ilmin zekatıydı! göğüslerine takılan devlet nişanı zatlarında hiç değer bulmadı! yalnız yürüdüler yalnız öldüler... kimse hallerini düşünmedi! onların miras yiyicileri de olmadı! vasiyetlerini hayattayken vermişlerdi! satır satır binlerce sahife milyonlarca kelime... armağandı tüm evrene! geçmişlere ve gelecek olan herkese! koltuk sevdalıları! yokluk sömürücüleri! sizin aklınız yetmedi onları anlamaya. algılarınız kapalıydı! idrakiniz kilitli! bir cenaze gördüm bugün. yapayalnız gömüldü! üzerine toprak örtüldü! ..... gece gündüz ışık saçacak, mezarlığı aydınlatacak, istanbul müşahidi olacak! bu şehir sizi anlayacak, ama anlaşılmanız... belki yüzyıl alacak! bir kez daha anıyorum vasin olarak bir can daha veriyorum sana, ilmin ışığı! her kitabında bir sen daha doğacak! asla dölsüz kalmayacaksın! Tanrım, bu ülkenin evlatlarını yetim bırakma! öksüz bırakma! aydın bırak! aydınlığa! |
bir can daha veriyorum sana,
ilmin ışığı!
her kitabında bir sen daha doğacak!
asla dölsüz kalmayacaksın!..............işte vurucu nokta burasıydı....
üzerinde durulması gereken bir çalışma, insanların cahilliğe dem vurduğu bu zamanda....
svglerle
nesibecik06 tarafından 8/21/2009 8:47:18 PM zamanında düzenlenmiştir.