NEFSİME...!
Ey firavunlaşmış nefs-i- şeririm,
Su-i- zan eyleme, hüzn-ü- zan eyle. Ben etten , kemikten, güçsüz fakirim, Gülme bu bedende, sen figan eyle, Basılıp geçilen, çamur topraksın, Ömrün iki günlük, iki yapraksın, İki göz bir akıl, birde idraksın, Olmabe aşikar,sen pinhan eyle. Senmisin? benmiyim?bedene sahip, Geldinde kuruldun, ben oldum garip, Bu ne biçim durum,ne kadar acip, Gitte garip gönlüm,ergüvan eyle. Başı asimanda,etek yerlerde, Küçük dağlar onun yatar seherde, Kendin baki sanır, rahat gülerde, RABBİM, kopar benden, imtihan eyle. Kendim beslemişim, olmuş demirden, Daim herşey ister,şöyle emirden, Nasıl kurtulacam, onun derdinden, Ey HAK onu eğit,ol gulam eyle. |
Dünya hayatı ile gözlerimizi kör edip ahiretimizi çalan düşmanımız
Rabbim affetsin hepimizi..
yüreğine sağlık kardeşim gayet güzel anlatmışsın.