Aşk hüzünleriyle gece güllenir /Baktıkça içimde bir şehir küllenir
Şiir susar,uzandığım sedir dillenir / Cümle-sinin zavallı kalbimle derdi nedir?
Şafak çok uzak bu gece /yıldızlar asi
Birazdan düşer rüyalar yolculuklarıma
Kardan saraylar içerim gökyüzünde/Bakma yer-yüzümün maviliğine
Martılara sızlar toprak/Kuzeyi güney yapan göçler gölgedir.


…/…


Solmuş yapraklarını kokluyorum karanlığın
Bir bir düşüyor şehrin ışıkları yokluğuna
Kelimeler susuyor kalbimde
Sessizlik konuşuyor
Aşk deme
Aşk deme evlat bu çektiğine
Yinede susma
Unuttu
Unutma
Sayfalara sevdiğini söyle
Okuyan şiir desin
Şair desin
İşkence desin
Deli desin
Gelip geçiyor desin
Hayat böyle.

Yeter be
Konuşma
Sus artık sessizlik
Ayaz bu
Cesaretim kalmadı
Boynum kalemden ağır
Tükendim
Sarılacağım
Martıların izdüşümüne.


…/…



Karanlık renkli bir gökkuşağında
Hüzün grisiyle seviştim
Dokundum
Dokundukça sevgili
Yeryüzüne düşen yağmur ikindisinde öldü yokluğun






KUZEN