OY DELİBAŞIM
Bir vefasız sırma saçlı yüzünden
Ne hallere kaldı? Oy delibaşım! Vuslat vakti derken düştüm gözünden. Yâd ellere saldı; oy delibaşım! Bağrımı dağlayan tuttuğum eller, Kınalı zülfüne taktığım güller. Yüreğimi açıp döktüğüm diller, Gayrı masal oldu; oy delibaşım! Telli turnalara yerini sordum. Bulutlara çıktım, kamere erdim. Pembe yanağının şavkını gördüm. Meğer hep hayaldi; oy delibaşım! Kara gecelerde adını andım Gelmedi; hasretin narına yandım. Vuruldu düşlerim; deliye döndüm Yandı, helâk oldu; oy delibaşım! Seher yıldızına asılı gözüm. Şaşırdım; karıştı gecem, gündüzüm. Kalmadı mecalim, gülmedi yüzüm. Yaşamaktan yıldı; oy delibaşım! Çırpınır kafeste Çepni biçare. Ah-ü figan eder sevdiği yâre. Fayda yok; kalbini kırdı bir kere. Ettiğini buldu; oy delibaşım! |
Hatâsız dil olmaz, gönül ne kınar,
Sevdânın hası bu, yüreğin kanar,
Ak saça düşüyor; siyah hâleler,
Mevlâm serin versin, 'Çepni'ce yanar.
Selâm ettim Ustam, duydum; Saygılar.
Kadir Yeter.
07.01.2008 Pazartesi. TRABZON.